Σχολιασμός άρθρου του κ. Φειδία Μπουρλά στο Αντίβαρο (υπογράφω ως Γιάννης Μικρός). Ο διάλογος είχε ως αφορμή την συμπεριφορά των βατραχανθρώπων στην εθνική παρέλαση.
O πλήρης διάλογος εδώ: http://www.antibaro.gr/node/1383#
---------------------------------------------------------------------------------------------
Σχόλιο 1 (επί του κυρίου άρθρου)
Εντάξει κ. Μπουρλά, μεγάλα θέματα θίγετε μα θα περιοριστώ στο εξής:
Σε μιά επιστολή όλα έχουν την σημασία τους και ένα από αυτά είναι η ημερομηνία. Αν είχε συνταχθεί 24 Μαρτίου 2010 θα μπορούσα ενδεχομένως να συνυπογράψω ορισμένες θέσεις της. Να συζητήσω άλλες.
Ομως την επόμενη ενός συγκεκριμένου πραγματικού περιστατικού εννοώ να διαβάσω μία καθαρή, πεντακάθαρη θέση σχετικά με αυτό. Και δεν το θέλω κάτω από το χαλί, μέσα σε παρενθέσεις, στην προτελευταία αράδα και κυρίως δεν το θέλω καθόλου ανακατεμένο με το τι κάνουν οι τούρκοι, τι κάνουν οι λαθρομετανάστες, τι κάνουν οι εγκληματίες και τι κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Διότι όλα αυτά τα κακά συνέβαιναν και το βράδι της 24ης Μαρτίου.
Κατά συνέπεια επί της αφορμής (έστω της αφορμής) για την οποία συντάχθηκε η επιστολή σας δεν έχω συμπεράνει:
- Αγνοείτε τι έγινε και χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες;
- To γνωρίζετε και το θεωρείτε ατυχές;
- Το γνωρίζετε και το δικαιολογείτε βάσει των όσων στην λοιπή επιστολή σας αναφέρετε;
Προσωπικά δεν ισχυρίζομαι ότι γνωρίζω περισσότερα απ' όσα είδα στα διάφορα video που κυκλοφορούν. Κι επ' αυτών που είδα, επιφυλασσόμενος για την περίπτωση να ξέρω μισά πράγματα, λέω:
- Το σύνθημα που ακούστηκε δεν περιποιεί καμία τιμή σ' αυτούς που το φώναξαν. Κατά την άποψή μου είναι μιά χυδαιότητα, που προσβάλει την αποστολή τους την οποία τιμώ και σέβομαι. Ετερον εκάτερον.
- Για το εάν πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις και για την έκτασή τους επιφυλασσόμαι. Δεν γνωρίζω. Θεωρώ ότι σχετικές αποφάσεις πρέπει να συνεκτιμούν πολλά πράγματα τα οποία αγνοώ.
- Ναί ένα από τα συνεκτιμητέα στοιχεία είναι οι επιπτώσεις των αποφάσεων στο ηθικό των στελεχών των μονάδων αυτών.
Αλλά θα πω κάτι τελευταίο. Αν η εξύψωση του ηθικού των στελεχών, αν το αίσθημα της λεβεντιάς που πρέπει να διέπει τέτοιες μονάδες απαιτεί τέτοια (και πολλά παρόμοια) "στιχάκια", κάτι δεν πάει καλά.
Δεν περιμένω από τα επίλεκτα τμήματα να μου λύσουν το πρόβλημα του ΔΝΤ. Δεν θέλω να ασκούν μεταναστευτική πολιτική τα ΟΥΚ. Ναί θέλω να έχουν ψηλά το κεφάλι σαν Ελληνες. Λεβέντες. Κι όταν παρελαύνουν, να βροντοφωνάζουν και να ανατριχιάζω από συγκίνηση. Αλλά αυτό που ακούω δεν θέλω να με κάνει να ντρέπομαι.
Κι αν συμφωνούμε σ' αυτό τότε συζητάμε ένα προς ένα τα πάντα και βεβαίως και όσα εγκρίτως σημειώνετε στην επιστολή σας.
Γιάννης Μικρός.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Σχόλιο 2 (επί σχολιασμών των κκ Μακρυπούλια και Γιάννη३)
Ωραία κύριοι, ας το συζητήσουμε:
Αγαπητέ κ. Μακρυπούλια: επίλεκτα τμήματα (για τα οποία ΕΙΜΑΙ υπερήφανος), παρελαύνουν υπό την ελληνική σημαία και φωνάζουν "γουρούνια Αλβανοί" στην Πανεπιστημίου. Αυτό είναι το γεγονός. Αν το ότι (με) ενοχλεί είναι ψευδοαριστερός ανθρώπινος συναισθηματισμός, αν είναι δείγμα ότι έχω υπνωτιστεί από την ραστώνη του καπιταλισμού τότε δεν έχω πολλά να πω. Τι να πω ακριβώς; Σε τι να επιχειρηματολογήσω;
Ισως όμως το "σύνθημα" να σας ενοχλεί και εσάς: αισθανθήκατε την ανάγκη να το βάλετε απέναντι στην "απίστευτη εκπαίδευσή" τους (την οποία δεν αμφισβητεί κανείς), να επικαλεστείτε μιά "φυσική ισορροπία" - μιά σκέψη που για να την καταλάβω θα πρέπει να την εξηγήσετε περισσότερο. Αλλά δείχνει ότι κάνει πράγματι ένα συμψηφισμό: το "κακό σύνθημα" συγχωρείται λόγω της "καλής" (σκληρής) εκπαίδευσης. Είναι έτσι ή αυθαιρετώ;
Λέτε τέλος ότι "τα παλλικάρια λένε λόγια χωρίς συναισθηματισμούς" ως εάν όλη η κριτική να είχε βάση συναισθηματική (ψευδοαριστερή, ανθρώπινη, σκέτη - τέλος πάντων συναισθηματική). Αλλά τώρα, μεταξύ μας, δεν νομίζω ότι και το "σύνθημα" είναι ένδειξη και κανενός φοβερού επαγγελματισμού. Αλλά πριν ψυχαναλύσουμε τη συναισθηματική (ή μη) φύση του γεγονότος, πολύ θα ήθελα να ήξερα το εξής απλό: συμφωνείτε μ' αυτό καθαυτό το γεγονός ναί ή όχι;
----------------------------------------------------------
Αγαπητέ Γιάννη3: Προφανώς δεν τα ανακαλύψαμε σήμερα τα στιχάκια. Απλώς σήμερα τα συζητάμε. Και (όπως πολύ καλά λες) δεν συζητάμε ακριβώς το να ακούγονται στην πρωινή γυμναστική του στρατοπέδου, συζητάμε να ακούγονται στην Πανεπιστημίου. Λες ότι δεν θέλεις να κάνεις συμψηφισμούς. Ε λοιπόν ούτε εγώ θέλω να κάνω! Γι' αυτό λοιπόν τα σύκα σύκα:
1) Οχι να μην αλωνίζουν οι Τούρκοι στο Αιγαίο. Οχι να μην τους αφήνουμε να πετάνε πάνω από το Φαρμακονήσι. Αυτή είναι η θέση 1.
2) Οχι να μην βρίζουν τα ένοπλα τμήματα στην Πανεπιστημίου. Αυτή είναι η θέση 2 (και η θέση του κύριου σχολίου μου). Αυτό συζητούσαμε επ' αυτού τοποθετήθηκα. Και να συμφωνήσουμε σε κάτι: δεν νομίζω ότι αν βρίζουμε τους Αλβανούς στην Πανεπιστημίου θα φύγουν οι Τούρκοι από το Αιγαίο.
Τώρα επί των κυρώσεων και των κεφαλών επί πίνακι έχω τοποθετηθεί: όταν κρίνεις ανθρώπους σε ένα τομέα συνεκτιμάς τα πάντα. Και το τελευταίο που θα έκανα θα ήταν να ζητώ κεφαλές επί πίνακι να προχειρολογώ με ανθρώπους, με σταδιοδρομίες, με ηθικό μονάδων κρίνοντας από ένα video στο youtube. Γι' αυτό και περιορίζομαι κατ' αρχήν αυστηρά στο περιστατικό και σε τίποτα άλλο.
Οχι για να "πνίξουμε" τη συζήτηση, κάθε άλλο. Αλλά για να την οργανώσουμε - με τα θέματα της συζητητέα ένα προς ένα.
Γιάννης Μικρός.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Σχόλιο 3 (συνέχεια διαλόγου με κ. Μακρυπούλια)
Κύριε Μακρυπούλια σεβαστή η άποψή σας. Δεν μου είναι εντελώς ευδιάκριτοι οι συλλογισμοί σας αλλά τους σέβομαι.
Επί παραδείγματι, δεν αντιλαμβάνομαι τα ΟΥΚ σαν "τελευταίο ανάχωμα του έθνους" εκτός αν εννοείτε ζητήματα στρατιωτικής φύσης. Τα αντιλαμβάνομαι σαν επίλεκτη μονάδα σκληροτράχηλων ανδρών, που - ναί - πρέπει να διαθέτουν ξεχωριστό σθένος και ηθικό διότι μπορεί να κληθούν να επιτελέσουν υπεράνθρωπα επιτεύγματα. Και θυσία. Αυτή είναι η αποστολή τους. Και την σέβομαι. Και την τιμώ. Και ως προς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα μπορώ να σας πω μετά λόγου γνώσεως ότι καταλαβαίνω πολύ καλά τι θέλετε να πείτε. Δεν είμαι αφελής κι αντιλαμβάνομαι ότι δεν μιλάμε για παρθεναγωγείο. Αλλά να καταλαβαίνουμε και τα όρια αγαπητέ.
Δεν περιμένω όμως από αυτούς να κρίνουν το πότε το έθνος βρίσκεται στην ύστατη ώρα ή να αξιολογούν την "μορφή των κινδύνων" όταν αυτή δεν είναι στρατιωτικής φύσης. Ούτε περιμένω να ρυθμίζουν την συμπεριφορά τους (ή να θεωρούν ότι δικαιολογείται ή δεν δικαιολογείται) με βάσει την (κακή, ναι κακή) ποιότητα της εξωτερικής και μεταναστευτικής μας πολιτικής.
Επίσης δεν βλέπω την σχέση του περιστατικού με κομμουνιστική απειλή και δεν καταλαβαίνω καθόλου τι εννοείτε στις προτάσεις περί ανθρωπιστών, σφυροδρεπάνων, πολιτικής, στρατού και τονισμού της παρουσίας (του τελευταίου). Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ανάγνωση προκαλεί συνειρμούς αλλά προτιμώ να αντιπαρατεθώ με θέσεις παρά με εικασίες. Θέλετε να διευκρινήσετε τι εννοείτε ακριβώς;
Για το ότι το ελληνικό κράτος είναι υπό διάλυση θα με βρείτε σύμφωνο. Για το ότι η ελληνικότητα απειλείται επίσης, αν και ενδεχομένως θα πρέπει να εμβαθύνουμε στον ορισμό της ελληνικότητας όπως και στην φύση των κινδύνων (ας μην το πιάσουμε τώρα αυτό αλλά δεν έχω και καμιά αντίρρηση). Εχουμε εν πάσει περιπτώσει μιά βάση συνεννόησης - υποθέτω ότι ο πατριωτισμός κανενός δεν αμφισβητείται. Θα με βρείτε τέλος απόλυτα σύμφωνο στο γεγονός ότι η κατάσταση επιβάλλει αγώνα. Αντίδραση και μαχητικότητα - κανένα εφυσηχασμό. Την μορφή της δράσης την συζητάμε πολύ ευχαριστώς.
Μόνο που θα ιεραρχούσα πολύ χαμηλά την μορφή αγώνα με τα κομάντα μας να βρίζουν στους δρόμους της πρωτεύουσας (αν δεν το θεωρούσα και μέρος του προβλήματος). Η "ιερή αγανάκτηση των σκληροτράχηλων" που "δεν άντεξαν πιά" και βρίζουν κατά δικαίων και αδίκων δεν είναι ακριβώς αυτό που είχα στο νού μου.
Και - να σας πω και την αμαρτία μου - μου κάνει εντύπωση που δικαιολογείτε το περιστατικό επικαλούμενος τον Επιτάφιο του Περικλέους. "Διαφέρομεν δὲ καὶ ταῖς τῶν πολεμικῶν μελέταις τῶν ἐναντίων τοῖσδε. τήν τε γὰρ πόλιν κοινὴν παρέχομεν, καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε ξενηλασίαις ἀπείργομέν τινα ἢ μαθήματος ἢ θεάματος" Ισως ο Περικλής όφειλε την φράση "οὐ δι᾿ ὀργῆς τὸν πέλας" να την επαναδιατύπωνε "οὐ δι᾿ ὀργῆς τὸν πέλας ..γουρούνια!" Αλλά ας μην μπούμε στην αποσπασματομαχία επί του Επιταφίου. Αγνοείστε την τελευταία παράγραφο. Υπέκυψα στο χαμηλής ποιότητας χιούμορ μου: "Καὶ μὴν καὶ τῶν πόνων πλείστας ἀναπαύλας τῇ γνώμῃ ἐπορισάμεθα....ὧν καθ᾿ ἡμέραν ἡ τέρψις τὸ λυπηρὸν ἐκπλήσσει"
Σας ευχαριστώ για τον διάλογο
Με εκτίμηση,
Γιάννης Μικρός.
No comments:
Post a Comment