Το μπιλιάρδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Συνέχεια του γνωστού διαλόγου στο Αντίβαρο (εδώ το πλήρες κείμενό του, όπου υπογράφω ως Γιάννης Μικρός). 

Αυτή τη φορά το σχόλιο πάνω στο άρθρο "Τα θρησκευτικά σύμβολα και τα «ατομικά δικαιώματα»" του Δρος Κωνσταντίνου Γρίβα, στο περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" έγινε εκεί και όχι στο Αντίβαρο.  Στο post που ακολουθεί, ο σχολιασμός μου  και εδώ το πλήρες άρθρο του κ. Γρίβα

Ανήκω σ’ αυτούς που διαφωνούν απολύτως με την σχετική δικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Κι έτσι χαίρομαι όταν βλέπω να της ασκείται κριτική ή να επιχειρείται μιά εξήγηση της. Συνάμα όμως, είμαι άνθρωπος περιορισμένης παιδείας – και ευφυίας φοβάμαι – κι έτσι όταν κάτι δεν καταλαβαίνω ρωτάω:

Ποιός ο λόγος για τον οποίο στο κείμενο του κ. Γρίβα τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα μπαίνουν σε εισαγωγικά; Μήπως το γεγονός ότι έγινε (κακώς όπως είπαμε) καταχρηστική διαστολή της έννοιάς τους στη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση πρέπει να αμφισβητηθούν συλλήβδην;

Δέχομαι ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα οφείλουν να εξετάζονται σφαιρικώς και άρα και πάνω στις ιστορικές τους ρίζες. Και βεβαίως, ως μη έχων εντρυφήσει στο θέμα (και ως γενικώς αμόρφωτος) δέχομαι ασυζητητί ότι οι ιστορικές τους ρίζες είναι αυτές που προτείνει ο κ. Γρίβας. Και ερωτώ: Αραγε αυτή «η μόλυνση» που διακρίνει ο κ. Γρίβας στις έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι τόσο μοιραία που να επιβάλλει ακρωτηριασμό τους;

Αν κατάλαβα καλά: άραγε η προτεσταντική καταγωγή τους αίρει την σημερινή σημασία τους; Διότι πολύ καλή η απόρριψη της παρθενογένεσης (συνυπογράφω), πολύ καλή η εμβάθυνση στις ιστορικές ρίζες (συμφωνώ και επαυξάνω) αλλά το συμπέρασμα ποιό είναι; Οτι περιττεύει κάθε θετική θέση για τα ατομικά αυτά δικαιώματα στην σύγχρονη εποχή; Κι αν όχι πού είναι αυτή; Να υποθέσω ότι το προπατορικό τους αμάρτημα τα έχει θέσει «εις το πυρ των εξώτερον» τελεσιδίκως στη σκέψη (και τα κείμενα) του κ. Γρίβα;

Κι αν δεχθούμε (που το δέχομαι απολύτως, το ξεκαθάρισα) ότι έγινε καταχρηστική αποδοχή «του δικαίωματος του ενός» στην συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, το συμπέρασμα του κ. Γρίβα είναι ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο «δικαίωμα»; Οχι στην απόφαση;

Από πού προκύπτει το «ανορθολογικόν» της έννοιας των «ατομικών δικαιωμάτων» ; Ο κ. Γρίβας επικαλείται εις αντιδιαστολήν τον Ορθό Λόγο. Ακριβώς αυτό χρειαζόμαστε! Αλλά το αφήνει εκεί. Δεν μας λέει σε τι αναφέρεται ακριβώς. Πρέπει να δεχτούμε ότι είναι κάτι στο οποίο τα «δικαιώματα» δεν έχουν θέση.

Πως αντιλαμβάνεται ο κ. Γρίβας τα κοινά και τις διαφορές μεταξύ των εννοιών «Ευρώπης» και «Δύσης»; Και τίνι τρόπο θα μπορούσαν αντιλήψεις που (καλώς ή κακώς) αφορούν «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της δύσης» να αποβάλλονται από μιά συζήτηση για τα Ευρωπαϊκά πράγματα;

Σε τι βαθμό ο κ. Γρίβας συνδέει την σημερινή έννοια των «ατομικών δικαιωμάτων» (αφ’ ενός) με αυτή του ατομοκεντρικού «φιλελεύθερου» πολιτισμού «γενικότερα» (αφετέρου); Τις συνεξετάζει τις έννοιες αυτές; Τις διακρίνει; Mήπως τις τσουβαλιάζει;

Κι επειδή θέλω να ξέρω με ποιούς διαφωνώ: Ποιοί είναι οι πολυπληθείς Ελληνες διανοούμενοι που πανηγύρισαν άγρια; Ποιοί είναι οι εκπρόσωποι του «σημερινού φονταμενταλιστικού
αντιχριστιανισμού που τείνει να κυριαρχήσει και στην ελληνική διανόηση»; Υπογράφω τα κείμενά μου κι έτσι δεν προτίθεμαι να ξιφομαχώ με ταμπέλες. Αν κάποιος έχει θέση υπέρ της αποκαθηλώσεως σκοπεύω να του αντιπαρατεθώ – το είπα και δεν θα το ξαναπώ. Αλλά χρειάζομαι να ξέρω γι’ αυτούς κάτι περισσότερο από το ότι πανηγυρίζουν άγρια. Πως άραγε πανηγυρίζει άγρια ένας διανοούμενος; Μήπως ο χαρακτηρισμός «πολέμαρχος» διεκδικεί κι αυτός θέση στον κύκλο της «αγριάδας»;

Λοιπόν:

Η δικαστική απόφαση ήταν ανόητη και απαράδεκτη. Πράγματι.

Τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα μπορεί να ξεκίνησαν από «γεωπολιτιστικούς» μηχανισμούς (δεν νοιώθω καλά με τον όρο αλλά εφ’ όσον τον χρησιμοποιεί ειδικός, τον αναπαράγω) που εκκίνησαν από την αντίδραση του προτεσταντισμού εις αντίδραση προς τον παπισμό. Δεκτό.

Τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα έχουν την αξία τους ως μιά τεράστια πολιτιστική κατάκτηση των ανθρώπων (λέω εγώ βέβαια, το δέχεται κανείς, το απορρίπτει ή το συζητά).

Αλλά είναι δίκαιο να σκεφτώ το εξής: Aν δεχτούμε την εμβάθυνση του κ. Γρίβα για την ακολουθία που διέτρεξαν τα ατομικά δικαιώματα (Ανθρωπότητα – Δύση/Ευρώπη – Προτεσταντισμός – Θρησκευτικές καταβολές) τότε κι αυτός θα πρέπει να δεχτεί μερικά πράγματα:

Για παράδειγμα ότι μελετώντας την εξέλιξη αυτή θα ανακαλύπταμε μερικά πιό ενδιαφέροντα πράγματα από την εξίσωση [ατομικά δικαιώματα] = [ατομοκεντρικός «φιλελεύθερος» πολιτισμός] = [ανορθολογισμός θρησκευτικού τύπου].

Τι λέτε και οι ψυχραιμότεροι;