google-site-verification: google211efba57db79d47.html ΜΙΚΡΟ...ΣΚΟΠΙΟ: Ανοικτή επιστολή προς το Δήμο Αμαρουσίου

Search This Blog

Tuesday, June 21, 2011

Ανοικτή επιστολή προς το Δήμο Αμαρουσίου

Αρχική μου επιστολή
========================================================
Προς τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου:


Είμαι κάτοικος Αμαρουσίου, πατέρας ενός αγοριού ένδεκα ετών το οποίο θα πάει σε ένα χρόνο στο 1ο Γυμνάσιο Αμαρουσίου ή στα Ανάβρυτα – σίγουρα πάντως «κοντά στο ΚΑΤ». Περιήλθε εις γνώση μου το ψήφισμα του Δήμου Αμαρουσίου με το οποίο διατυπώνεται η έντονη αντίθεση του με την ίδρυση μονάδας απεξάρτησης ναρκομανών εντός του ΚΑΤ. Εχω μπροστά μου το πλήρες κείμενο του ψηφίσματος όπως δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ. Αντιγράφω:


«1. Καταγγέλλουμε και είμαστε ενάντια στην προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση και χωρίς να έχει λάβει υπόψη την ήδη επιβαρημένη περιοχή γύρω από το ΚΑΤ.Είμαστε υπέρ της πρόληψης και για την απεξάρτηση πρέπει να λαμβάνονται όλα τα επιστημονικά μέτρα, με τη δημιουργία κέντρων μακριά από τον αστικό ιστό.
2. Απορρίπτουμε τη δημιουργία και λειτουργία θεραπευτικής μονάδας χορήγησης υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ στο νοσοκομείο ΚΑΤ Κηφισιάς.
3. Θα προχωρήσουμε στην παράδοση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου στη Διοίκηση του ΚΑΤ από διαπαραταξιακή εκπροσώπηση του Δημοτικού Συμβουλίου και των φορέων της πόλης.

4. Θα προχωρήσουμε σε συναντήσεις με τα πολιτικά κόμματα με στόχο την ενημέρωσή τους.
5. Θα γίνει παράδοση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου στον Υπουργό Υγείας και στο Γραφείο του Πρωθυπουργού.
6. Προχωράμε σε συνεργασία με τα Δημοτικά Συμβούλια των όμορων Δήμων για την ανάληψη κοινών δράσεων και κοινών ψηφισμάτων.
7. Προχωράμε σε προσφυγή στη Δικαιοσύνη κατά της απόφασης υποδοχής στο ΚΑΤ της μονάδας και ακύρωση της απόφασης στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
8. Προχωρούμε σε συνεργασία του Δήμου Αμαρουσίου με το Δήμο Κηφισιάς για την πολεοδομική σημειακή τροποποίηση της εν λόγω πολεοδομικής ενότητας με αλλαγή του συντελεστή δόμησης από 0,6 σε 0,5 και απόφαση αναστολής οικοδομικών αδειών για το Ο.Τ. 96 του ΚΑΤ.
9.Θα γίνει ενημέρωση των πολιτών για το ζήτημα , θα αναρτηθούν πανώ γύρω από το ΚΑΤ και θα προχωρήσουμε σε συγκέντρωση κατοίκων μετά από συντονισμό όλων των Δήμων».


Κύριοι παρακαλώ για τις απαντήσεις σας στα εξής:


Με δεδομένο το γεγονός ότι στο δημοτικό συμβούλιο μετέχουν επιστήμονες, ειδικά μάλιστα γιατροί (ο ίδιος ο Δήμαρχος είναι γιατρός) και με δεδομένο το γεγονός ότι το ψήφισμα επικαλείται την ανάγκη «επιστημονικής τεκμηρίωσης» ερωτώ: Ποιά ακριβώς επιστημονική τεκμηρίωση στηρίζει την αντίθεσή σας;  Υπάρχει κάποιο επιστημονικό πόρισμα; Κάποια ανεξάρτητη μελέτη που δικαιολογεί την αντίδραση;


Τι ακριβώς σημαίνει «επιβαρημένη περιοχή» γύρω από το ΚΑΤ; Εχει πολλά μπουζουξίδικα; Εχει βιομηχανίεςΕχει μολυσμένα νέρα; Υπάρχει φόβος πυρκαγιάς λόγω του άλσους Συγγρού; Εχει αυθαίρετα; Σε τι ακριβώς συνίσταται η επιβάρυνση; Κι όταν τέλος πάντων την ορίσετε μπορείτε να εξηγήσετε κατά τι η επιβάρυνση αυτή αποτελεί επιχείρημα κατά της εγκατάστασης μονάδας απεξάρτησης εντός ενός νοσοκομειακού ιδρύματος;


Με δεδομένο το γεγονός ότι επικαλείστε την απουσία διαβούλευσης θα ήθελα πολύ να ξέρω ποιές ακριβώς θα ήταν οι παραχωρήσεις σας σε μιά τέτοια διαβούλευση. Τι θα ήσασταν σε θέση άραγε να αποδεχθείτεΚάθε καλοπροαίρετος θα δεχόταν ότι η διαμαρτυρία σας για έλλειψη διαβούλευσης είναι βάσιμη. Και κάθε καλοπροαίρετος θα περίμενε να δεί αυτούς που επιθυμούν την «διαβούλευση» να το δείχνουν. Να καταθέτουν τις συναινετικές προτάσεις τους. Αναρωτιέμαι λοιπόν τι ακριβώς πρόοδο θα έφερνε "στο διάλογο" η θέση σας περί «δημιουργίας κέντρων μακριά από τον αστικό ιστό». Είναι η επιστημονική σας θέση αυτή; Είναι θέση "προς διαπραγμάτευση"; Είναι κόκκινη γραμμή;  


Οταν κύριοι (λειτουργοί της ιατρικής επιστήμης μερικοί) λέτε «μακριά από τον αστικό ιστό» τι ακριβώς εννοείτε; Μακριά από τα Βόρεια Προάστια μας; Μακριά από την Αθήνα; Μακριά απ’ αυτούς που έχουν την ανάγκη θεραπείας; Πού; Στο θεσσαλικό κάμπο; Στην Μακρόνησο;


Οταν λέτε «μακριά από τον αστικό ιστό» εννοείτε και εκτός νοσοκομειακών μονάδων;  Ως γιατροί (όσοι είστε) αυτό έχετε κατά νου; Κι αν όχι, πιστεύετε ότι θα έπρεπε να χτίζονται εκ νέου μονάδες στη μέση του πουθενά, χωρίς περαιτέρω ιατρική, νοσηλευτική, επιχειρησιακή και διοικητική υποστήριξη; Kι αυτό το θεωρείτε ως αποτελεσματική ενέργεια για την επίλυση του προβλήματος; Αυτή είναι η θέση σας ως πολιτικών ανδρών;   

Ολη αυτή η οργίλη (γεμάτη επιστημονική τεκμηρίωση και επιχειρήματα) αντίδραση που σχεδιάζετε και περιλαμβάνετε στο ψήφισμά σας, μήπως υποκρύπτει την απλούστερη, φοβική θέση «μακριά από μάς κι ας πάει όπου θέλει»; Mήπως θα ήταν εντιμότερο, αντί να σαλιαρίζετε ανοησίες να παραδεχτείτε το εξόφθαλμο "δεν το θέλουμε, πάει και τελείωσε";


Στα επτά χρόνια αναμονής που χρειάζονται για να ενταχθεί κάποιος σε μιά μονάδα πεθαίνουν παιδιά. Εσείς θα «αναρτάτε πανώ». Θα «κινητοποιείτε» κατοίκους. Θα προχωρείτε σε «συντονιστικές ενέργειες». Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, μέσα στην πολύ κινητοποίηση να μην χρειαστεί να προσέξετε ποτέ "κάτι παράξενο" στο δικό σας παιδί. 


Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το ψήφισμα. Ως επιστήμονες έχετε αρνηθεί την ιδιότητά σας. Ως γιατροί έχετε παραβιάσει τον όρκο σας. Ως πολιτικά πρόσωπα είστε λιγόψυχοι και αναποτελεσματικοί. Ο λαϊκισμός νίκησε την ανθρωπιά και την κοινή λογική – και φαίνεται ότι δεν προσπάθησε πολύ.  


Ελπίζω μόνο ότι κάποιοι από σας είχαν το θάρρος να διαχωρίσουν την θέση τους. Το ψήφισμα σας έχει την πλήρη περιφρόνησή μου. 



Γιάννης Μικρογιαννάκης
Μαρούσι
=======================================
 Ακολουθεί επιστολή Ομάδας Ενεργών Πολιτών - Συντονιστών Δήμων Κηφισσιάς Αμαρουσίου
Αυτή η διεύθυνση email ανήκει σε μια κίνηση ενεργών πολιτών που με πολύ προσπάθεια προσπαθεί να δώσει σχήμα στις γενικές θέσεις των δήμων και να συντονίσει τις κινήσεις τους. Σαφώς στα πλαίσια μιας -οιασδήποτε- κίνησης απαιτείται σχεδιασμός και μια καθόλα ορθολογική κρίση της υποτιθέμενης κίνησης.

Δυστυχώς, στο κράτος που ζούμε λίγες κινήσεις γίνονται έπειτα από τον απαιτιούμενο σχεδιασμό - σε χρόνο και κόπο.
Στα πλαίσια της ανοικτής σας επιστολής δεν μπορούμε να σας απαντήσουμε αλλά να σας υποδείξουμε τον λάθος σχεδιασμό τόσο του Υπουργείου Υγείας όσο και της διεύθυνσης του Ο.ΚΑ.ΝΑ. με μοναδικό στόχο μια γρήγορη αποκέντρωση του υπαρκτού προβλήματος των τοξικομανών στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η αναβολή του διαγωνισμού περί της ανοικοδόμησης του κτιρίου Ο.ΚΑ.ΝΑ. στο Νοσοκομείο Κ.Α.Τ. έπειτα από την ένσταση των δύο δήμων που στις αρχές του μήνα βρέθηκαν προ τετελεσμένου γεγονότος χωρίς καμία ειδοσποίηση, κυβερνητική ή μη (ενώ η απόφαση είχει ληφθεί από το Δεκέμβριου του προηγούμενου έτους).

Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν, ευχαρίστως σας προσκαλούμε στη συνάντηση που θα έχουν αύριο στις 11:00 η ώρα το πρωί στο Νοσοκομείο Κ.Α.Τ. όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς  - οι δήμαρχοι Κηφισιάς και Αμαρουσίου, η διοίκηση του Κ.Α.Τ. και η διοίκηση του Ο.ΚΑ.ΝΑ.. Μαζί θα παρεβρεθούν και σύλλογοι και φορείς των δύο πόλεων και πολίτες.

Σημειώνεται πως ο κοινός νους υπογραμμίζει πρώτα το δίαλογο για την εξεύρεση λύσεων και έπειτα τη λήψη αποφάσεων. Κάτι που εδώ δεν απαντάται αφού πρώτα ελήφθησαν οι αποφάσεις και έπειτα από πιέσεις γίνεται ο διάλογος.

Μάλιστα δε, στα πλαίσια του διαλόγου έχουν προταθεί και λύσεις - όπως η δημιουργία παρόμοιων κέντρων ανά δήμο. Εν πάσει περιπτώσει, το Κ.Α.Τ. (ελλείψει δε του απαιτούμενου συντελεστή δόμησης) δεν μπορεί να αποτελέσει τον μοναδικό αποδέκτη των ασθενών του Ο.ΚΑ.ΝΑ. σε όλα τα βόρεια προάστεια. Προσιδιάζει περισσότερο σε λύση σηκώνω το χαλί να κρύψω τη βρωμιά, αντί να καθαρίσω κανονικά.

Σας ευχαριστούμε για τη δημοσίευση της ανοικτής σας επιστολής. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε όμως το κύρος οποιοδήποτε κατόχου εξουσίας (καλώς ή κακώς) και συνεπώς αν και γνωρίζουμε συχνά τις πρακτικές τους δεν τις ενστερνιζόμαστε.

Σας καλούμε και πάλι λοιπόν στο Κ.Α.Τ., αύριο 23/6 για να συζητήσουμε εκ του σύνεγγυς της απόψεις που μας προβληματίζουν.
Ομάδα Ενεργών Πολιτών

 ========================================================
  Ακολουθεί επιστολή μου


Σας τιμά το γεγονός ότι απαντήσατε και μάλιστα ευγενώς. Αποδέχθηκα από την πρώτη στιγμή ότι η διαμαρτυρία σχετικά με το εάν εγένετο ή όχι διάλογος είναι βάσιμη.

Πέραν αυτού βεβαίως τα ερωτήματά μου έχουν μείνει αναπάντητα ενώ είναι σαφή. Επίσης είναι ευδιάκριτο ότι η θέση που διατυπώνετε περί "κέντρων ανά δήμο" είναι διαμετρικά αντίθετη με την θέση "κέντρων εκτός οικιστικού ιστού" που περιέχεται στο ψήφισμα του Δήμου Αμαρουσίου. Κι έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι η κοινή λογική προκρίνει αμέσως ότι τα "κέντρα εντός των νοσοκομείων" είναι μιά θαυμάσια ενδιάμεση λύση. Αλλά κι αν δεν είναι, ποιά είναι τελικά η αντιπρόταση; Εκτός αστικού ιστού ή εντός εκάστου δήμου; Είναι τελείως συγκρουόμενες θέσεις, πολύ περισσότερο ακραίες απ' αυτήν με την οποία διαφωνείτε, δεν βρίσκετε;  

Στα περί συντελεστού δόμησης πάλι εμφαίνεται η αμηχανία των θέσεων. Στο ψήφισμα του Δήμου εμφαίνεται ότι "θα γίνουν ενέργειες" επ' αυτού, στην δική σας θέση εμφανίζετε την ενδεχόμενη δόμηση ήδη παράνομη. Τι να σχολιάσω από τα δύο;

Εν πάσει περιπτώσει σέβομαι τις θέσεις σας  καίτοι θα προτιμούσα να τις δώ ενυπόγραφες. Οπως ακριβώς αναλαμβάνω την ευθύνη μιάς ενυπόγραφης θέσης που (ίσως) διαφέρει από αυτή που έχουν αρκετοί κάτοικοι της περιοχής που ζώ, θα περίμενα κάτι ανάλογο κι από τους συνομιλητές μου. Ωστόσο αντιλαμβάνομαι ότι μιά άτυπη κίνηση δεν είναι εύκολο να προσωποποιηθεί κι έτσι δεν επιμένω.

Το γεγονός βεβαίως ότι από το Δήμο δεν έλαβα λέξη ως απάντηση (και δεν είναι η πρώτη φορά) ίσως έχει το ενδιαφέρον του εάν κανείς θέλει να συμπεράνει μερικά πράγματα: θέλει όντως το διάλογο ή τον επικαλείται προσχηματικά;

Τι λέτε κι εσείς;   

Γιάννης Μικρογιαννάκης

Μαρούσι Αττικής
=======================================
 Ακολουθεί επιστολή Ομάδας Ενεργών Πολιτών - Συντονιστών Δήμων Κηφισσιάς Αμαρουσίου
Σας ευχαριστούμε.
Ενδεικτική αναφορά έγινε περί των λύσεων που έχουν πέσει στο τραπέζι. Λόγω της ιδιότητας των ενεργών πολιτών -και μάλιστα χωρίς νομική υπόσταση- και της ανοιχτής φύσης σε νέα μέλη πολλές προτάσεις ακούγονται, ενίοτε προερχόμενες και από άκρως τοπικιστικές και ρατσιστικές απόψεις.

Κάτι τέτοιο δεν εκφράζει το σύνολο των ενεργών πολιτών. Ούτε φυσικά υποχρεούμαστε να συμφωνούμε με το ψήφισμα οποιουδήποτε δήμου ή οτι δεν αναγνωρίζουμε το γεγονός οτι μπορεί ανα πάσα στιγμή να αλλάξει στην τελική λύση.

Όσον αφορά στον συντελεστή δόμησης αυτό είναι πλήρης ήδη. Ο Δήμος Κηφισίας, σήμερα νομίζω, στο Δημοτικό του Συμβούλιο θα γίνει ειδική μνεία επί του θέματος και θα μειωθεί ο συντελεστής δόμησης από 0,6 σε 0,5. Όπως επίσης θα γίνει οριστική παύση εργασιών στο οικοδομικό τετράγωνο. Πάντως, όπως και να έχει η πολεοδομία δεν έδινε ήδη άδεια στον Ο.ΚΑ.ΝΑ. λόγω της πληρότητας του χώρου. Επιφυλάττομαι για τις τελικές αποφάσεις του σημερινού Συμβουλίου, αλλά λογικά θα γνωστοποιηθούν.

Για την έλλειψη απάντησης από το Δήμο, δεν θα τοποθετηθώ. Υποθέτω πως είναι πάγια πολιτική κατά καιρούς και συμμερίζομαι την άποψη οτι και οι δήμοι πιθανόν να δρουν με συμφέροντα δικά τους - ίσως δεν τα μάθουμε και ποτέ. Παραταύτα, κινήσεις διαλόγου έγιναν ήδη από προχθές στα κεντρικά του Ο.ΚΑ.ΝΑ. στην Αθήνα (Αβέρωφ 21) όπου και ανεβλήθει ο διαγωνισμός παράδοσης έργου όσο και αύριο στο Κ.Α.Τ. με τη συνάντηση των φορέων.

Επίσης χθές πραγματοποιήθηκε το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αμαρουσίου και σήμερα αυτό της Κηφισιάς (η οποία έχει και τη πρωτοκαθεδρία, αφού το νοσοκομείο εντάσσεται στη διοικητική του περιφέρεια). Συνεπώς, εκτός από μια υποστηρικτική θέση του Δήμου Αμαρουσίου (ή ακόμα και τη Πεύκης-Λυκόβρυσης, όπου το ψήφισμα ήταν πληρέστερο σε ουσία) ο Δήμος της Κηφισίας έχει θέση του πρωταγωνιστή.

Για τις παραπάνω απόψεις, και στα δύο μηνύματα, δεν έχω κανέναν λόγο να μην υπογράψω.
Πάγκαλος Μανόλης,
Κηφισιά.
 ========================================================
 Ακολουθεί επιστολή μου
Αγαπητέ κύριε Πάγκαλε,

Σας ευχαριστώ για το καλό επίπεδο επικοινωνίας.

Δεν τελώ σε γνώση των ψηφισμάτων άλλων Δήμων. Του Αμαρουσίου είδα, επ' αυτού τοποθετήθηκα. Και εισέρχομαι στο διάλογο σχολιάζοντας ακριβώς τα δεδομένα που έχω υπ' όψιν μου αυτά δηλαδή που εξέφρασαν οι εκλεγμένοι του Δήμου μου με τον εγκυρότερο θεσμικά τρόπο. Το ψήφισμά τους.

Στο θέμα του συντελεστού δόμησης η θέση μου είναι απλή. Εάν μεν το θεσμικό πλαίσιο που προϋπήρχε δεν επέτρεπε εργασίες, τότε δεν πρέπει να γίνουν εργασίες. Τελεία και παύλα.

Εάν το σχετικό θεσμικό πλαίσιο είναι αρμοδιότητα των Δήμων και τροποποιήθηκε απ' αυτούς προκειμένου να εμποδιστούν οι εργασίες, τότε μιλάμε για μιά μεθόδευση η οποία ενδεχομένως είναι (;) νόμιμη δεν είναι όμως ηθική. Βέβαια δεν είναι ο ρόλος μου να κάτσω να ηθικολογώ. Ο ρόλος μου είναι να κρίνω το περιεχόμενο μιάς τέτοιας μεθόδευσης και βεβαίως την ουσία: το σκεπτικό βάσει του οποίου ο δήμος, ο κάθε δήμος, αντιδρά.

Δεν αμφιβάλω ότι υπάρχει σκεπτικό και δεν θέλει πολύ φιλοσοφία, το κατανοώ, δεν είμαι από τον Αρη. Το προφανές και μη δηλωμένο σκεπτικό είναι "μακριά από μάς" για λόγους βάσιμους (δεν το αρνούμαι) ή αβάσιμους. Φοβικούς, ρατσιστικούς κλπ. Υπάρχουν κι αυτοί όπως υπάρχουν και οι βάσιμοι.

Με την διαφορά ότι από την στιγμή κατά την οποία δεν θέτεις τους βάσιμους λόγους, τεκμηριωμένα κι υπεύθυνα αλλά πετάς προχειρότητες στον αέρα καθίστασαι ύποπτος ως προς το κίνητρο των ενεργειών σου, έτσι δεν είναι κ. Πάγκαλε; Δεν ομιλώ για σας, ομιλώ για τον Δήμο Αμαρουσίου. Και - να μην παίζουμε τις κουμπάρες κι ας κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας - είσαι ύποπτος πρόκρισης μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων έναντι αποφάσεων που σώζουν ζωές.      

Οι πολιτικοί άνδρες και οι υπεύθυνοι πολίτες γνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις - πάρα πολλές, οι περισσότερες είναι τέτοιες- κατά τις οποίες υπάρχει σύγκρουση θέσεων παρ' όλο που οι θέσεις αυτές μπορούν να ξεκινούν από θεμιτές αφετηρίες. Δεν είναι κακό αυτό, μέσα στη ζωή είναι. Οταν το δεχτείς αυτό, είσαι έτοιμος να κάνεις την στάθμιση και - τότε μόνο - είσαι έτοιμος να κάνεις πραγματικό διάλογο. Το ψήφισμα του Δήμου Αμαρουσίου πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Ανακατεύει ετερόκλητα επιχειρήματα και δεν τεκμηριώνει κανένα. Ξεπετάει στα πρόχειρα το θέμα και σπεύδει να αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος του στις "δυναμικές του ενέργειες" και τα παιχνιδάκια με το συντελεστή δόμησης (ας μην επεκταθώ στα κριτήρια των συντελεστών δόμησης Αμαρουσίου καλύτερα).

Λοιπόν ανακεφαλαιώνω τις θέσεις μου:

Η αναμονή των εχόντων ανάγκη θεραπείας προκειμένου να ενταχθούν σε μονάδες απεξάρτησης ξεπερνά τα επτά έτη.
Οι μονάδες απεξάρτησης πρέπει να αυξηθούν.
Η ίδρυση τέτοιων μονάδων ως αυτοτελών έχει στο παρελθόν συναντήσει έντονες αντιδράσεις από κατοίκους διαφόρων περιοχών.
(Υπό την έννοια αυτή, ο "τεμαχισμός τους κατά δήμο" θα πολλαπλασιάσει τις αντιδράσεις)
Η τοποθέτηση τέτοιων μονάδων σε "ερημικές περιοχές" (ναί συγγνώμη, "εκτός αστικού ιστού") είναι αναποτελεσματική λόγω απόστασης από τους έχοντες ανάγκη, είναι αναποτελεσματική και αντιοικονομική λόγω έλλειψης συνεργειών με τα νοσοκομεία και είναι και ανέφικτη γιατί δεν έχω υπ' όψιν μου τέτοιες περιοχές που να έχουν κάποια λογική θέση και που να μην αντιδρούσαν - κι αν δεν αντιδρούσαν δεν ξέρω που θα έπρεπε να είναι. Σε βραχονησίδα;
Ο θεραπευτικός χαρακτήρας των μονάδων ταιριάζει θεματικά, οικονομικά και επιχειρησιακά με το ρόλο των νοσοκομείων και - ναι - την θεωρώ την καλύτερη λύση.
Αναγνωρίζω τον κίνδυνο συγκέντρωσης περιθωριακών στοιχείων. Ναί τον αναγνωρίζω. Και βρίσκω ότι το νοσοκομειακό περιβάλλον, τόσο χωροταξικά, όσο και πρακτικά είναι το καταλληλότερο για να συντονιστούν οι επικουρικές ενέργειες που οφείλουν να ακολουθήσουν την ίδρυση της μονάδας. Ελέγχονται καλύτερα 20 περιθωριακοί υπό θεραπεία σε μιά μάντρα νοσοκομείου απ' ότι 100 περιθωριακοί καταδικασμένοι και απελπισμένοι διεσπαρμένοι οπουδήποτε.
Θα λύσουμε το πρόβλημα "των περιθωριακών" πλήρως; Οχι, δεν θα το λύσουμε πλήρως.

Και γι' αυτό έρχεται η ώρα της στάθμισης και της συνεκτίμησης όλων των παραγόντων:

Η κάθε "τοπική κοινωνία" πρέπει να συμβάλει για το κοινό καλό. Η κολοκυθιά "όχι σε μένα, σε σένα" έχει φουντώσει τα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα και, ναί, αυτό είναι νοοτροπία "τα-σκουπίδια-στην-αυλή-του-

άλλου". Μια κοινωνία που θα φτάσει στο επίπεδο να θεραπεύει έγκαιρα τους έχοντες ανάγκη πολίτες της, θα πάψει να αντιμετωπίζει προβλήματα "περιθωρίου".

Και για να μην λέω γενικότητες: Δεν έχουν όλες οι περιοχές το προνόμιο να έχουν νοσοκομείο. Πολλές δεν έχουν και "κάνουν αγώνα" για να αποκτήσουν. Εν προκειμένω, οι κάτοικοι Αμαρουσίου Κηφισσιάς έχουν την τύχη να διανύουν ελάχιστη απόσταση σε περίπτωση ατυχήματος στους ίδιους ή τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι λογικό λοιπόν, από τις περιοχές εκείνες που έχουν αυτό το προνόμιο, να απαιτεί η κοινωνία κάποια ηθική συνεισφορά τους ως αντάλλαγμα. Υπάρχει μιά δικαιοσύνη στα πράγματα. Δεν μπορεί να έχεις νοσοκομείο έξω από την πόρτα σου αλλά να αρνείσαι την πλήρη και εφ' όλης της ύλης θεραπευτική του δράση.


Γι' αυτούς λοιπόν τους λόγους κ. Πάγκαλε είμαι υπέρ της ίδρυσης κέντρου απεξάρτησης στο ΚΑΤ έστω κι αν ο γιός μου θα παίζει στο διπλανό παρκάκι. Οταν ήταν μικρός τον χτύπησε μιά κούνια σ' εκείνο το παρκάκι έπαθε διάσειση και βρέθηκε στο νοσοκομείο σε 3 λεπτά. Δεν θα ήταν πρόστυχο να αρνηθούμε την βοήθεια σε άλλα παιδιά που κινδυνεύουν να πεθάνουν και περιμένουν επτά χρόνια;


Κύριε Πάγκαλε δεν θα έλθω στην κινητοποίηση, δεν μπορώ για επαγγελματικούς λόγους, αλλά ούτε πιστεύω ότι θα γίνει διάλογος. Πρόκειται για συγκέντρωση διαμαρτυρίας, έχει χαρακτηριστεί ως τέτοια, και στην κίνησή σας μπορεί να εκπροσωπούνται όλες οι τάσεις "λύσεων" καμία απ' αυτές όμως δεν συνηγορεί υπέρ της ίδρυσης της μονάδας στο ΚΑΤ.


Ωστόσο όπως βλέπετε διαλέγομαι. Με υπομονή, ειλικρίνια και - εξ' αντικειμένου - καλοπροαίρετα. Εκείνο που θέλω από σας είναι ένα πράγμα: να παραδεχθείτε ότι τα περί "στεγνών" μεθόδων, τα περί "εκτός αστικού ιστού", τα περί "κέντρου σε κάθε δήμο", περί "συντελεστών δόμησης" περί "το ζήτημα είναι η πρόληψη" είναι ένας αχταρμάς που κρύβει μιά απλή αλήθεια: "δεν θέλουμε το πρόβλημα κοντά μας, δεν θέλουμε ούτε την προσπάθεια να λυθεί κοντά μας".


Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την τίμια, ξεκάθαρη και απόλυτα κατανοητή αυτή θέση. Να την ακούσω, να την συζητήσω, να την εξειδικεύσω κι αν είναι δεόντως βαρύνουσα, να αλλάξω και γνώμη.


Εχω όμως πρόβλημα με την λαϊκίστικη, ψευδοεπιστημονική και αφόρητα υποκριτική στάση αυτών που ντρέπονται να δηλώσουν απερίφραστα αυτό που αισθάνονται ή που βάζουν το μικροπολιτικό όφελος από τη (δημοφιλέστατη) "κινητοποίησή" τους πάνω από την ανθρώπινη τραγωδία.

Κύριε Πάγκαλε, σας ευχαριστώ για την καλοπροαίρετη συζήτηση. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις επιστολές μου και το όνομα του συντάκτη τους όπου θέλετε, όπου κρίνετε ότι διεξάγεται ένας ουσιαστικός διάλογος που αντέχει όλες τις θέσεις. 


Με εκτίμηση,

Γιάννης Μικρογιαννάκης.

=======================================
 Ακολουθεί επιστολή του κυρίου Πάγκαλου Μανώλη, μέλους της Ομάδας Ενεργών Πολιτών - Συντονιστών Δήμων Κηφισσιάς Αμαρουσίου

Καλή σας ημέρα κ. Μικρογιαννάκη,
 
Το τελευταίο σας μήνυμα είναι σαφώς εμπεριστατομένο και αποτελεί το σοβαρό αντίλογο στην άποψη της μη μεταφοράς/δημιουργίας του Ο.ΚΑ.ΝΑ. στο Κ.Α.Τ.. Προσωπικά κατανοώ όσους απλά δεν θέλουν το πρόβλημα στην αυλή τους, χωρίς να τους υποστηρίζω. Εδώ φαίνεται δυστυχώς ο τοπικισμός και η ανευθυνότητα του πολίτη που αντιδρά μονάχα όταν έχει κάποιο πρόβλημα στην αυλή του. Άλλα συντάσσομαι με όσους θεωρούν ελλειπή έναν σχεδιασμό σαν αυτόν που επιχειρεί το Εθνικό Σχέδιο Καταπολέμησης των Ναρκωτικών. Συντάσσομαι και με όσους κατακρίνουν την επιβολή του σχεδίου αυτού χωρίς διάλογο και συμμετοχή στο σχεδιασμό - τουλάχιστον των φορέων που έχουν άμμεση σχέση με την υλοποίησή του.
 
Όπως σας ανέφερα και στο πρώτο -νομίζω- mail, η λύση του σχεδίου που προσφέρει το σχέδιο είναι η αποκέντρωση των τοξικομανών ασθενών από του κέντρο της Αθήνας όπου η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Για μένα προσωπικά λοιπόν αυό δεν είναι λύση. Δεν λύνεις το προβλημα με μεταθέσεις αλλού για να ικανοποιήσεις τη θέση σου ότι πρέπει να γίνει εξωραισμός του Κέντρου και Ανάπτυξη - έτσι γενικά και αόριστα.
 
Σαν άνθρωπος δε είμαι κατά των προγραμμάτων υποκατάστατων ουσιών, σε τέτοιο πλαίσιο, αφού αποδεδειγμένα δεν προσφέρει την καλύτερη λύση. Σας παραθέτω μια άποψη από έγκυρα χείλη (http://www.e-esyn.gr/arthra/99-genikes/215-ypokatastata.html) και θα επιμείνω πως και οι ίδιοι οι ασθενείς θεωρούν ως σωτηρία τους σαφώς τα στεγνά προγράμματα.
 
Παραταύτα δεν θα αρνηθώ πως ακόμα και ένα άτομο να σώζεται από αυτήν την λειτουργία του Ο.ΚΑ.ΝΑ. είναι κέρδος τόσο για τον ίδιο όσο και για την κοινωνία. Αλλά πάγια θέση μου στη ζωή είναι πως η λύση του προβλήματος δεν γίνεται με την καλύτερη από τις χειρότερες λύσεις, αλλά με την καλύτερη όλων λύση. Είτε προσωπικά, είτε κοινωνικά, είτε πολιτικά. Ακόμη δεν διαφωνώ πως τα νοσοκομεία έχουν το απαιτούμενο υλικό για να φιλοξενήσουν με τέτοια μονάδα, αλλά σίγουρα ένα νοσοκομείο δεν μπορεί να αντέξει τους αριθμούς ασθενών των βορείων προαστείων.
 
Θα ήθελα πολύ να ανταλλάξουμε επίσης απόψεις περί του παραβατικού κύκλου που ακολουθεί τα κέντρα υποκατάστατων ουσιών, την ανοχή της πολιτείας σε καταστάσεις που είναι ήδη γνωστές αλλά και την επιμονή της σε λύσεις που βοηθούν, ελλείψει γενικότερης θέλησης για πραγματική βοήθεια. Τα συμφέροντα εκατέρωθεν είναι τρομακτικά. Απλά στην Ελλάδα, πάντα όλα γίνονται με αργούς ρυθμούς όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τέτοια θέματα έχουν βρει το δρόμο τους πολύ νωρίτερα.
 
Σαν άνθρωπος σέβομαι το δικαίωμα στη ζωή όλων των συνανθρώπων μας. Και την ελπίδα σε ένα καλύτερο αύριο. Για αυτόν το λόγο, σαν ενεργός και σκεπτόμενος πολίτης θα προσπαθήσω για το καλύτερο ακόμα και αν ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. τελικά εγκατασταθεί στο Νοσοκομείο Κ.Α.Τ.. Η εναντίωσή μου όμως στα ημίμετρα που πιθανά να οδηγήσουν σε αυτή είναι σαφής. Γνωρίζω, δυστυχώς, πως πολλοί από όσους αντιτίθενται στην κίνηση τούτη δεν θα ενδιαφερθούν για την καλύτερη λειτουργία του κέντρου, αν αυτό λειτουργήσει, για την καλύτερη αστυνόμευση, για..., για... κ.λπ.
 
Εν πάσει περιπτώση, πολύ θα ήθελα σε οποιαδήποτε στιγμή να συζητήσουμε τις θέσεις μας από κοντά όπως και να έχει η ανταλλαγή απόψεων μέσα από τα mails είναι αρκετά απρόσωπή. Επίσης, μιας και οι απαντήσεις μου έγιναν πλέον προσωπικές δεν θεωρώ πως πρέπει να χρησιμοποιώ το email αυτό για να τις αναλύω - καθώς μετά βεβαιότητας κάποιες από αυτές δεν εκφράζουν το σύνολό της ομάδας. Συνεπώς με χαρά μου σας παραθέτω το προσωπικό μου email: manspang@hotmail.com όπου κάλλιστα μπορείται να χρησιμοποιήσεται για οτιδήποτε θελήσετε.
 
Με εκτίμηση,
Πάγκαλος Μ.

 ========================================================
 Ακολουθεί επιστολή μου

Αγαπητέ κ. Πάγκαλε, 

Ο διάλογος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων και μακάρι να μπορούσε να διεξαχθεί ως τέτοιος σε δημόσιο επίπεδο. 

Στο δίλημμα μεταξύ των "στεγνών" και μη μεθόδων δεν μπορώ να λάβω θέση. Το άρθρο σας μου κίνησε το ενδιαφέρον, είναι πράγματι από αξιόπιστη πηγή και θα κοιτάξω να μάθω περισσότερα. Πιστεύω όμως ότι η εξαιρετικού ενδιαφέροντος αυτή συζήτηση δεν μεταβάλλει την βάση αυτών που συζητάμε. 

Κι αυτό διότι το θέμα μας παραμένει αμετάβλητο σ' αμφότερες τις περιπτώσεις: είτε θεωρήσουμε ότι η υπό ίδρυση μονάδα κατατάσσεται σ' αυτήν των "στεγνών" μεθόδων, είτε ότι ανήκει στις εξαιρέσεις μιάς ευρύτερης πολιτικής που πράγματι χρησιμοποιεί ένα μίγμα δράσεων. Ενα μίγμα στο οποίο οι μέθοδοι υποκατάστασης αποτελούν πράγματι την μειοψηφία. 

Aς είμαστε ειλικρινείς: πιστεύετε άραγε ότι οι κάτοικοι θα διέκοπταν τις διαμαρτυρίες τους εάν μάθαιναν ότι πρόκειται για μονάδα υποστήριξης που δεν χρησιμοποιεί υποκατάστατα; Οχι φυσικά! Η βάση των αντιρρήσεων δεν βρίσκεται στην αποτελεσματικότητα ή μη της μονάδας αλλά στο σημείο στέγασής της. 

Εξ' άλλου, το γεγονός ότι η "στεγνή" μέθοδος δεν χρησιμοποιεί υποκατάστατα δεν αίρει τον θεραπευτικό χαρακτήρα της. 

Βεβαίως θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι άπαξ και η "στεγνή" μέθοδος, δεν χρήζει σκευασμάτων, δεν χρειάζεται συστέγαση με το "ιατρικό" περιβάλλον ενός νοσοκομείου.  Αρα δεν υπάρχει κάποιος λόγος να γίνει στο ΚΑΤ. Κι ίσως να είχε και δίκιο. 

Φαντάζομαι όμως ότι οι αντιδράσεις θα ξανάρχιζαν αμέσως εάν υιοθετώντας την άποψη αυτή, επιχειρούσαμε να στεγάσουμε την μονάδα στην (πχ) οδό Κασσαβέτη ή αλλού στην ίδια περιοχή και εκτός νοσοκομείου. Για να μην σας πω ότι οι αντιδράσεις θα ήταν εντονότερες. Δεν θα ήταν; 

Με δυό λόγια: η συζήτηση περί στεγνών ή μη μεθόδων δεν είναι το αντικείμενο της συζήτησης. Ασφαλώς, ένας πολιτικός (δημοτικός εν προκειμένω) φορέας, δικαιούται και οφείλει να συνεκτιμά στις αποφάσεις και συζητήσεις του αμιγώς ιατρικά θέματα έστω και εάν η επιστήμη δεν έχει τελεσιδικήσει επ' αυτών. Ο προσεκτικός παρατηρητής όμως θα διακρίνει εδώ, ότι το επιστημονικό ζήτημα ΔΕΝ  μεταβάλλει τα δεδομένα του προβλήματος της θέσης. Του σημείου στέγασης. Το να επικαλείται το ψήφισμα (ή αυτοί που αντιδρούν) την μία ή την άλλη επιστημονική άποψη δεν προάγει κατά τίποτα την θέση τους - είναι απλώς θόρυβος. Κι αν κανείς είναι λίγο υποψιασμένος και ακούσει προσεκτικά πίσω από τις κραυγές, μπορεί να διαπιστώσει ότι είναι αποπροσανατολιστικός. 

Πάμε στο θέμα της σχέσης του κέντρου της Αθήνας με τα Βόρεια Προάστια. Δεν ξέρω, μου λείπουν πληροφορίες αλλά οφείλω να παρατηρήσω κάτι εδώ: 

Εάν η απόφαση αφορούσε σε ΜΕΤΑΦΟΡΑ μιάς μονάδας από το κέντρο της Αθήνας προς τα Βόρεια Προάστια, τότε ναί, συζητούμε για μετάθεση του προβλήματος. 

Εάν η απόφαση αφορά σε νέα ίδρυση τότε προφανώς δεν πρόκειται περι αυτού. Εσείς είστε λογικός άνθρωπος κι αντιλαμβάνεστε ότι είναι άλλο πράγμα η μεταφορά/μετάθεση των μονάδων κι άλλο η αύξηση τους. Ας μην επεκταθώ εδώ, συνεννοούμαστε φαντάζομαι εδώ. 

Μιά μόνο παρατήρηση: Oι μονάδες απεξάρτησης (στεγνές ή υγρές, δεν υπεισέρχομαι) δεν είναι στοιχείο του προβλήματος, είναι στοιχείο της λύσης. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. 

Επιτρέψτε μου κάτι  και πιστέψτε με, μιλώ αυτή τη φορά μετά λόγου γνώσεως και με αρκετή εμπειρία σε διοικητικά και οργανωτικά θέματα: 

Το να αντιδράς σε μιά συγκεκριμένη δράση λόγω έλλειψης ενός "ευρύτερου σχεδιασμού" είναι συνηθέστατο σύμπτωμα "αντίδρασης στην αλλαγή". Και ακούγεται ως πολύ ισχυρό επιχείρημα διότι - πολύ συχνά - είναι βάσιμο: Αντιδράς δηλαδή στην εξής λογικοφανή βάση: "Πως το προτείνεις αυτό; Ποιό είναι το ευρύτερο σχέδιό σου";

Ομως δείτε, αυτή είναι η μισή αλήθεια. Πολλές φορές πράγματι το ευρύτερο σχέδιο είναι δύσκολο να ολοκληρωθεί. Αν λοιπόν προϋποθέτεις "πλήρη σχεδιασμό" για κάθε πράγμα που πας να κάνεις, επειδή "εκπονείς ευρύτερο σχεδιασμό", τότε συχνά δεν κάνεις απολύτως τίποτα.  

Βεβαίως θα μου πείτε ότι "έτσι τα κάνουμε εδώ, όλα τσαπατσούλικα" - και θα έχετε δίκιο. Αδιέξοδο λοιπόν; 

Οχι κ. Πάγκαλε. Οι ικανοί ξέρουν να προχωρούν χωρίς να μπλέκουν σε προβλήματα τύπου κότας και αυγού. Η σωστή απάντηση (ερώτηση) σ' αυτούς που αντιδρούν σε μιά δράση επειδή "δεν βλέπουν τον ευρύτερο σχεδιασμό" είναι απλή: 

"Ποιός ευρύτερος σχεδιασμός θα αποδείκνυε ότι η συγκεκριμένη δράση είναι λανθασμένη;" 

Το ερώτημα είναι μαγικό και προσφέρει αμέσως πνευματική και πρακτική διέξοδο. Αν η δράση είναι η ίδρυση Πανεπιστημίου στα Σφακιά η απάντηση θα ήταν πρόδηλη: "δεν είναι σωστό διότι αντίκειται στο σχέδιο συνέννωσης των εκπαιδευτικών μονάδων και διότι επιτείνει τον κατακερματισμό τους" 

Αν η δράση είναι να φτιάξεις καμπαρέ στην Ακρόπολη "για να προσφέρεις θέσεις εργασίας" (μιά θεμιτή πρόθεση δηλαδή) η απάντηση θα ήταν ότι "όχι διότι αντίκειται στο σχέδιο ανάδειξης του ελληνικού πολιτισμού" 

Αν η δράση είναι να βάλεις μιά ταμπέλα στάσης λεωφορείου σε ένα σχολείο και σου αντιδράνε ζητώντας ευρύτερο σχεδιασμό λεωφορειακών γραμμών τότε ρώτα τους τι θα πάθει ο ευρύτερος σχεδιασμός μ' αυτή τη στάση; 

Οταν λοιπόν μου λένε "Δεν θέλουμε μονάδα στο ΚΑΤ γιατί δεν βλέπουμε τον ευρύτερο σχεδιασμό" η απάντησή μου είναι φυσιολογική: "Ποιόν ευρύτερο σχεδιασμό θα ανέτρεπε μιά μονάδα στο ΚΑΤ" ; 

Λοιπόν δείτε. Στην πραγματικότητα ασχολήθηκα ως τώρα με τα εύκολα ζητήματα. Ασχολήθηκα δηλαδή με τα επιχειρήματα που πρόβαλλε ο Δήμος Αμαρουσίου για να δείξω τον προσχηματικό χαρακτήρα τους. Δεν είναι σοβαρά τα επιχειρήματά του.  

Ας δούμε το κρυμμένο - αλλά αληθινό - πρόβλημα, κι αυτό είναι η παραβατικότητα και το "περιθώριο" πέριξ των κέντρων. Ναί είναι υπαρκτό ζήτημα.  

Και ερωτώ: τίνος πρόβλημα είναι αυτό; ποιός θα το έλυνε; 

Η αστυνομία θα μου πείτε. Εντάξει, ό,τι μπορεί θα κάνει - μεταξύ μας - λίγα πράγματα.  Ποιός άλλος θα ώφειλε να κάνει;  

Ο Δήμος Αμαρουσίου (εντελώς συμπτωματικά) απασχολεί στήφη υπαλλήλων (κυριολεκτώ!!!),  πλήθος από τους οποίους έχουν την ιδιότητα του δημοτικού αστυνομικού. Να μην πω τι ξύνουν όλη τη μέρα (δεν γνωριζόμαστε για να δείξω τόση οικειότητα). 

Ο Δήμος Αμαρουσίου επιβαρύνει με τεράστιο χρέος το ελληνικό δημόσιο (εσάς και εμένα) διατηρώντας όχι απλώς υπεράριθμους αλλά πολλαπλάσιους των αναγκαίων υπαλλήλους που δεν κάνουν απολύτως τίποτα.

Ο Δήμος Αμαρουσίου (όπως και αυτός της Κηφισσιάς) βρίσκονται σε κατά τεκμήριο προνομιακές περιοχές.  

Ο Δήμος Αμαρουσίου έπαιξε επί το ευνοϊκότερο με τους συντελεστές δόμησης (όταν επρόκειτο να χτιστεί το Mall) προκειμένου να πετύχει την ανάπτυξη που επιθυμούσε. Το για ποιόν ήταν η ανάπτυξη ας μην το συζητήσουμε. 

Μου λέτε τώρα, ότι αυτός ο Δήμος, νομιμοποιείται στα μάτια της κοινωνίας, να εμποδίσει με συντελεστές δόμησης την ανέγερση της μονάδας; Νομιμοποιείται με τόσο στρατό αργομίσθων να κάθεται και να αναρωτιέται τι πρέπει να κάνει απέναντι στα τοπικά συμπτώματα μιάς ευγενούς και εν τέλει θεραπευτικής προσπάθειας που - κατά τεκμήριο - επιχειρεί να λύσει ριζικά το πρόβλημα; 

Μου λέτε ότι ο Δήμος αυτός, πρέπει να κάθεται και να κλαίγεται ότι "πρέπει πρώτα να δούμε τι θα γίνει με την αστυνόμευση του παρκακίου δίπλα στο ΚΑΤ" (και μακάρι να το έλεγε δηλαδή, άλλα αντ' άλλων λέει) αντί να εκπονήσει το σχέδιό του για την αποτελεσματική εποπτεία του πάρκου αυτού;  

Μόνο μη μου πειτε για πρόβλημα αρμοδιοτήτων κ. Πάγκαλε, έχω εμπειρία σκανδιναβικών χωρών στην οποία οι δημοτικοί αστυνομικοί δεν έχουν αρμοδιότητα ούτε να σου απευθύνουν το λόγο - κι ωστόσο η απόδοσή τους είναι υπέροχη σε προβλήματα "περιθωρίου". Μιλώ για περιοχές ολόκληρες που το Σαββατόβραδο μεταμορφώνονται (λόγω αλκοολισμού) και τα προβλήματα είναι πολύ μεγαλύτερα, με μεγάλους πληθυσμούς "παραβατών" και πολύ χυδαιότερη και επιθετικότερη συμπεριφορά από "το πρεζόνι". Και ξέρω την Σκανδιναβία αλλά ξέρω και το κέντρο της Αθήνας. Οι γονείς μου εξακολουθούν και ζούν στην πλατεία Βικτωρίας και σας διαβεβαιώ ότι αν κανείς παρατηρήσει ψύχραιμα θα διαπιστώσει ότι το πρόβλημα της είναι μικρότερο απ' αυτό των Σκανδιναβικών Σαββατόβραδων. 

Ξέρετε κ. Πάγκαλε, πρέπει να προσέχει κανείς όταν παίζει με το επιχείρημα του "ευρύτερου σχεδιασμού" γιατί αυτός ο "ευρύτερος σχεδιασμός" μπορεί να αποδείξει πολύ εύκολα πόσο χεσμένη έχει τη φωλιά του ο διαμαρτυρόμενος. 

Ο "ευρύτερος" δεν είναι δυνατόν να μη μας περιλαμβάνει. Γι' αυτό είναι "ευρύτερος". Και "ευρύτερος" σημαίνει και "βαθύτερος". 

Εκτός εάν "ευρύτερο σχεδιασμό" εννοούμε τον σχεδιασμό εκείνο που αφορά όλους τους άλλους, τις άλλες περιοχές.  

Εάν εννοούμε δηλαδή, αυτή ακριβώς την άρρωστη νοοτροπία για την οποία δεν έχει ακόμα βρεί θεραπεία η "τοπική κοινωνία μας". 

Θα χαρώ πολύ να τα πούμε από κοντά. Είστε έξοχος συνομιλητής και χαίρομαι που είχα την τιμή να ανταλλάξω απόψεις μαζί σας. 

Φιλικά, 

Γιάννης Μικρογιαννάκης. 


1 comment:

O "Γίγαντας" Κώστας said...

Αγαπητέ Γιάννη,

Κατανοώ πλήρως την αγανάκτηση σου αλλά και το αίσθημα περιφρόνησης στο οποίο σε οδηγεί η - απλή και μόνο - πληροφόρηση μιας τέτοιας θέσης. Ωστόσο, το θέμα παίρνει ακόμη σοβαρότερες διαστάσεις, ιδιαίτερα δε, όταν είναι προιόν δράσης ανθρώπων εκλεγμένων από εμάς, που υποτίθεται ότι εκφράζουν την συλλογική μας αίσθηση και συνείδηση και όχι απλά μιά μεμομονωμένη έκφραση σκέψης από κάποιον συμπολίτη και συνάνθρωπό μας.

"..είμαστε ενάντια στην προχειρότητα..."!
Απ` την πρώτη κιόλας φράση του ψηφίσματος εκτίθενται όλοι αυτοί που το υπέγραψαν.

Κάπου πήρ` εψές τ` αυτί μου την σοφή ρήση ενός ανατολίτη, ανθρώπου του πνεύματος. Ρήση που θα βρίσκει πάντοτε ένα κατάλληλο μέρος να "ξαποστάσει" είτε ένα (ενίοτε και περισσότερα του ενός) κεφάλι - συχνά με σκούφια - να "κάτσει" και να "δέσει".
Αναφερόμενος, λοιπόν, ο σοφός ανατολίτης σε κάποιον συν"άνθρωπο" του, λέει με περισσή ευστοχία και καυστικό χιούμορ πως: "...παρατηρεί στα 40 χλμ μακριά μια μύγα να αφοδεύει και σκοντάφτει πάνω σε ελέφαντα έξω απ` το ίδιο του το σπίτι..."

Πολύ θα ήθελα, τα συνθήματα των πανώ που θα αναρτηθούν από τους κατοίκους του Αμαρουσίου γύρω από το ΚΑΤ, να υπενθυμιζουν στον καθένα από εμάς ότι κυκλοφορούν ελέφαντες μπροστά στα σπίτια μας...

...βάρδα μην αφοδεύσουν!