Την Παρασκευή, 09 Οκτωβρίου 2009 υπό τον τίτλο "Το όνομα αυτού το υπουργείου ήταν η ψυχή μας" ο έγκριτος κ. Χολέβας δημοσίευσε στο Αντίβαρο ένα άρθρο κατά της κατάργησης του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης παραθέτωντας τα σχετικά επιχειρήματα. Το πλήρες άρθρο του κ. Χολέβα παρατίθεται εδώ.
Σε περίπτωση κατά την οποία ο σύνδεσμος δεν οδηγήσει στο άρθρο του κ. Χολέβα, παρακαλώ αντιγράψτε την πλήρη διεύθυνση και "επικολήστε" την στο πλαίσιο διευθύνσεων του browser που χρησιμοποιείτε.
http://www.antibaro.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5977:1009-onoma&catid=35:macedonia&Itemid=79
Ο αντίλογος ακολουθεί (υπογράφω ως Γιάννης Μικρός).
Διάβασα με προσοχή το άρθρο του κ. Χολέβα, του οποίου τα κείμενα ιδιαίτερα εκτιμώ, όπως εκτιμώ και το εν προκειμένω το οποίο θεωρώ θαυμάσια ευκαιρία για ενδιαφέροντα διάλογο, με απροσδόκητες πτυχές.
Θα μου επιτρέψετε ορισμένες εισαγωγικές παρατηρήσεις σχετικά με τα «γεωγραφικά» υπουργεία (Μακεδονίας – Θράκης και Αιγαίου).
Ισχυρίζομαι ότι από διοικητικής και οργανωτικής πλευράς τα γεωγραφικά υπουργεία είναι όντως στρέβλωση. Να εξηγηθώ:
Υποτίθεται ότι τα υπουργεία κατανέμουν το έργο της κεντρικής κυβέρνησης με «θεματικά» κριτήρια:
Για παράδειγμα η «εξωτερική πολιτική», η «άμυνα», η «δικαιοσύνη» είναι έννοιες που προσδιορίζουν το αντικείμενο δράσης των σχετικών υπουργείων.
Η γεωγραφική διάκριση του διοικητικού έργου δεν είναι αντικείμενο των Υπουργείων αλλά των Περιφερειών, Νομαρχιών και Δήμων.
Αρα: H θεματική διάκριση του διοικητικού έργου είναι αντικείμενο των Υπουργείων ενώ η γεωγραφική αντικείμενο άλλων περιφερειακών διοικητικών δομών. Άρα, από διοικητικής πλευράς το κρατικό οργανόγραμμα καταρχήν ορθώς εξορθολογίζεται με την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης.
Η καθαρότητα κριτηρίων στην χάραξη διοικητικών δομών είναι καθοριστικό ζήτημα για την ποιότητα του έργου που καλούνται να εξυπηρετήσουν. Θα μου επιτρέψετε να μην προχωρήσω σε σχολιασμό για τα οφέλη ή τις δυσλειτουργίες που στην πράξη μπορούν να προκύψουν, είναι ένα αυτοτελές θέμα.
Θα μου έλεγε κανείς: «Μα καλά… Δεν καταλαβαίνεις ότι τα νησιά είναι εμφανής ιδιαιτερότητα κι ότι χρειάζεται ειδική μέριμνα για την διοίκησή τους;»
Απαντώ: όταν σχεδιάζαμε την «κατά γεωγραφία» διοίκηση της χώρας, όταν αποφασίζαμε ευθύνες και αρμοδιότητες των περιφερειακών διοικητικών δομών, δεν ξέραμε ότι είμαστε νησιωτική χώρα;
Θα αντιγύριζε κανείς: «Ναι, αλλά ειδικά στο θέμα της Μακεδονίας Θράκης δεν αντιλαμβάνεσαι την τεράστια συμβολική σημασία που έχει η ύπαρξη ομώνυμου υπουργείου;» Απαντώ με τα εξής, διαφορετικής βάσης, επιχειρήματα:
Πράγματι την αντιλαμβάνομαι. Και για όχι μόνο ως υπόθεση εργασίας. Oντως δέχομαι ότι υπάρχει μεγάλη συμβολική σημασία. Δεν δέχομαι ότι η ύπαρξη Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης συμβάλλει στην διοικητική ευρυθμία, επιμένω ότι είναι στρέβλωση. Άρα θα δεχθώ ότι καλούμεθα να σταθμίσουμε την συμβολική σημασία του Υπουργείου (για την οποία συνομολογώ), με την διοικητική στρέβλωση που επιφέρει. Και να κρίνουμε τι πρέπει να βαρύνει για να καταλήξουμε.
Και με το συλλογισμό αυτό περνώ στην επόμενη θέση μου: Ναι κύριοι: μπορεί να ήταν συμβολικά αναγκαίο να υπάρχει υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Αλλά τι ντροπή! Τι ντροπή για ένα κράτος να αδυνατεί να υπερασπιστεί μια εθνική υπόθεση με όλες τις δυνάμεις του, να αδυνατεί να διαπεράσει εγκάρσια στις δομές του τις εθνικές του προτεραιότητες και να οφείλει να επιδεινώνει την άθλια διάρθρωσή του για να το «καταφέρει». Να ξεχυλώνει τους θεσμούς του, να μπαλώνει τις τεράστιες αδυναμίες του με πρόσθετες «υπουργικές» δομές, αμήχανο μπροστά στην ανεπάρκειά του να παράγει έργο – ναι βεβαίως, έργο εθνικής σημασίας ποιος το αρνείται ; – με ορθολογικό τρόπο. Τι κρίμα που η προβολή «διεθνώς της ελληνικότητας της Μακεδονίας» δεν είναι αυτονόητο καθήκον του υπουργείου Εξωτερικών, δεν είναι μέριμνα του Υπουργείου Παιδείας, δεν ανήκει στα «υπ’ όψιν» των αρμοδίων για τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό, δεν περνά καν από το μυαλό των τοπικών περιφερειακών παραγόντων. Όχι. Απαιτείται – δυστυχώς – και ένα ακόμα Υπουργείο «για να είμαστε σίγουροι ότι κάποιος θα ασχοληθεί».
Να κλείσω με μια τελευταία παρατήρηση. Δεν την υπερασπίζομαι με πάθος. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι είναι εύστοχη. Δεν μπορώ να αναμετρηθώ με ένα πολιτικό επιστήμονα υπερασπιζόμενός την. Αλλά θα την πω και σας καλώ να την σκεφτείτε:
Αναρωτηθήκατε ποτέ μήπως η ύπαρξη ενός «ξέμπαρκου» από διοικητικής πλευράς υπουργείου αναδεικνύει και μια ενοχική πλευρά; «Γιατί Έλληνες, (θα αναρωτιόταν ο κακεντρεχής) αισθάνεστε την ανάγκη να αμυνθείτε με ένα «ειδικό» υπουργείο; Αποδέχεστε άρα, ότι όντως υφίσταται θέμα; Μήπως πράγματι «κάτι τρέχει;» Μήπως κύριοι, η ύπαρξη ενός υπουργείου τέτοιου, είναι η καλύτερη νομιμοποίηση όσων ισχυρίζονται ότι υφίστανται ζητήματα «ιδιαιτερότητας» της περιοχής;»
Κι ίσως αντί της ήρεμης αποφασιστικότητας, μια συμπλεγματική φοβία να συνόδευε κάθε "επιστολόχαρτο που αποστελλόταν στο εξωτερικό" που λέει κι ο κ. Χολέβας. Ίσως η κατάχρηση του ονόματος ακριβώς, (σε βαθμό μάλιστα που να επηρεάζει τον ορθολογικό χάρτη των Υπουργείων της χώρας) να ήταν αυτό που θα έκανε τον ξένο διπλωμάτη ή πολιτικό ή επιχειρηματία να τεντώσει το αυτί του προς «την άλλη πλευρά» εκεί που υπό άλλας συνθήκας καθόλου δεν θα σκεφτόταν ότι υπάρχει καν ζήτημα.
Μέσα στην αμορφωσιά μου οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ενθυμούμαι κεντρικές διοικητικές δομές (υπουργεία) να χειρίζονται ζητήματα γεωγραφικών περιοχών, αφορούσαν την περίοδο προς το τέλος της Αποικιοκρατίας με σχετικά βρετανικά και γαλλικά υπουργεία για τις αποικίες. Και μάλιστα ως καλός ανιστόρητος τα θυμάμαι στην παρακμή τους - πχ Αλγερία, πχ OAS κλπ.
Θα παραδεχθώ το εξής: H κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης συνεπάγεται ανάληψη ευθύνης. Της ευθύνης ότι ένας εύρυθμος διοικητικός μηχανισμός θα αντικαταστήσει το έργο, πραγματικό ή συμβολικό του υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης όπως οφείλει να κάνει, μέσω μιας καλύτερης δομικής διάρθρωσης του κρατικού οργανογράμματος.
Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε όλα τα παραπάνω είναι συλλογισμοί πολυτελείας. Αλλά εάν αυτό δεν συμβεί, τότε ένα επανασυσταθέν υπουργείο Μακεδονίας, με την σφραγίδα του υπερήφανου ονόματος θα σφραγίζει και την μιζέρια μας.
No comments:
Post a Comment