Αφρικανικό βάλς

Αυτές τις ημέρες είδα ένα εφιάλτη. Πως είχαν οι διάβολοι μαζευτεί και γιόρταζαν κι ήταν όλοι εκεί και διασκέδαζαν και διαγωνίζονταν σαν μνηστήρες στην αυλή, ποιός είναι αυτός που εκπροσωπούσε το απόλυτο κακό περισσότερο, όλοι διάσημοι κι απαίσιοι. Κι είχε ο Josef Fritzl την τιμητική του γιατί αυτός ήταν τις μέρες αυτές ο πιό απαίσιος, το τέρας το χειρότερο, η ενσάρκωση του κακού, ο θάνατος μέσα στη ζωή, ο εκτελεστής της ομορφιάς και της ελπίδας. Και τον παρατηρούσα να δώ πως είναι ένας τέτοιος άνθρωπος, μα το πρόσωπό του θόλωνε και μπερδευόταν στην ομίχλη και το υπόγειό του γινόταν πύργος φρικτός, αλλά δεν ήταν πύργος, ήταν μοναστήρι των Βενεδικτίνων και καμπάνες μέσα στο μισοσκόταδο χτυπούσαν, πένθιμα, κάτι θέλαν να μου πούν.

Κι όταν τον κοίταξα καλύτερα, είδα ότι δεν είναι ο Josef Fritzl μα η μορφή του άλλαζε κι οι καμπάνες των Βενεδικτίνων χτυπούσαν τώρα σαν τρελές κι οι υπόλοιποι διάβολοι έκλαιγαν απελπισμένοι γιατί δεν ήταν διάβολοι, δεν ήταν κακοί, ήταν μόνο μαύροι, μα όχι δαίμονες και δεν γιόρταζαν το κακό μα την χαρά της ζωής. Το φρικτό όμως πρόσωπο δεν τους άφηνε να ξεφύγουν αλλά με ήρεμο, πατρικό χαμόγελο, ύψωνε το δάχτυλο και τους μάλωνε. Κι όταν το χέρι τους έδειξε, τους ευλόγησε κι απομακρύνθηκε μπροστά από το πρόσωπο, οι καμπάνες σταμάτησαν, η ομίχλη έφυγε, μα κανένας δεν κατάλαβε ότι το πρόσωπο που έβλεπαν καθαρό, λαμπερό, στα λευκά, ήταν ο διάβολος. Ξύπνησα.

Αεί στο διάολο συγχίστηκα άδικα, όνειρο ήταν κακό όνειρο. Καφεδάκι και πρωϊνη εφημερίδα να ξεσκάσουμε. Ορίστε ανάλαφρα θέματα: Πάπας Βενέδικτος, περιοδεία στην Αφρική με ιερή δήλωση: Τα προφυλακτικά δεν είναι η λύση στο AIDS. Καλά τα λέει ο Πανιερότατος: Τώρα που η καθολική Αυστρία έχει καθαρθεί από την αμαρτία καιρός είναι να καθαρθεί και η καθολική Αφρική. Αντε σκατόνεγροι εδώ ψοφάτε της πείνας θέλετε να κάνετε και έρωτα..