Περιοδικό PC Magazine Μάρτιος 2005 - Συνέντευξη
Υπάρχει η αίσθηση πως τα ERP συστήµατα απευθύνονται µόνο σε µεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για µύθο ή πραγµατικότητα;
Τα E.R.P. συστήµατα, ιστορικά, ξεκίνησαν ως «µεγάλα» συστήµατα µε προορισµό την αντικατάσταση συστηµάτων που λειτουργούσαν σε «βαριές» πλατφόρµες παλαιοτέρων τεχνολογιών που απευθύνονται σε µεγάλες επιχειρήσεις.
Όταν εµφανίστηκε η πρώτη γενεά των ελληνικών E.R.P. (1996 – 1997 περίπου) αναδείχθηκαν δύο πολύ σηµαντικές διαφορές:
1ον ότι οι «µεγάλες» επιχειρήσεις (που αποτελούσαν τον στόχο των ελληνικών E.R.P. ‘s) δεν ήταν τόσο µεγάλες όσο αυτές της ∆υτικοευρωπαικής Αγοράς.
2ον ότι η πλειοψηφία των όποιων ελληνικών επιχειρήσεων συµπεριλαµβάνονταν στην αγορά - στόχο δεν χρησιµοποιούσαν «βαριές πλατφόρµες» αλλά «εµπορολογιστικά πακέτα» – κατά κανόνα των 3 γνωστών κατασκευαστών Singular, Unisoft, Computer Logic.
Οι «χαµηλότερες» βλέψεις ως προς το µέγεθος των πελατών, η πολύ µικρότερη ελληνική– έστω βαλκανική - αγορά και τα περιορισµένα µέσα σε σχέση µε τους ξένους κατασκευαστές οδήγησαν – κατ’ αρχήν πολύ σωστά – στην παραγωγή µικρότερης κλίµακας E.R.P. Τα τελευταία επαλήθευαν την ιδιότητά τους (ήταν δηλαδή πράγµατι E.R.P.) χωρίς όµως τον γιγαντισµό που χαρακτήριζε τα ξένα επώνυµα προϊόντα. Βεβαίως υπήρξαν και παρενέργειες. Κάθε εµπορολογιστικό πρόγραµµα που εµφανιζόταν στην Ελλάδα σε περιβάλλον Windows διεκδικούσε τον τίτλο του E.R.P. άσχετα από το γεγονός ότι οι αντικειµενικές του δυνατότητες ήταν κατά κανόνα υποδεέστερες του DOS προγράµµατος που αντικαθιστούσε !
Ακολούθησε µιά απερίγραπτη σύγχιση: Οι µεγάλοι έλληνες κατασκευαστές λογισµικού εµπλεγµένοι στην δύνη των συγχωνεύσεων και του χρηµατιστηρίου έχασαν την φυσιογνωµία τους και απέτυχαν παταγωδώς να συνεχίσουν την καλή αρχή που έκαναν µε τα E.R.P. συστήµατα 1ης γενεάς. Από την άλλη πλευρά οι περισσότεροι από τους µικρότερους κατασκευαστές δεν είχαν την αντικειµενική δυνατότητα και την εµπειρία να φτάσουν στο
ενδεδειγµένο τεχνολογικό και σχεδιαστικό επίπεδο προϊόντων και ακολούθησαν µιά αµφιλεγόµενη τακτική: είτε να χαρακτηρίζουν τα προϊόντα τους E.R.P. (ότι δηλώσεις είσαι!), είτε να αποδίδουν στα E.R.P. – γενικώς – «γιγαντισµό» και «δυσκινησία» εκµεταλευόµενοι και το πραγµατικό γεγονός ότι οι ξένοι κυρίως κατασκευαστές E.R.P. απέτυχαν να «κατεβάσουν» τα προϊόντα τους σε κατάλληλο για µικρότερες αγορές µέγεθος. Τα πράγµατα όµως γίνονται ξεκάθαρα αν κανείς είναι ακριβής στον ορισµούς. Η αποστολή του E.R.P. είναι να προσοµοιώσει την επιχειρηµατική πραγµατικότητα όπως έχει περιλαµβάνοντας όλες – µα όλες – τις παραµέτρους, τις πληροφορίες, τις λειτουργίες, τις διαδικασίες και τα µέσα (τα Recourses) που γνωρίζει ή/και ελέγχει η επιχείρηση. Αυτό και µόνο το επίτευγµα είναι ένα τεράστιο άλµα για την επιχείριση απολύτως ικανό να παρέχει 1) πληροφορίες και 2) αυτοµατισµούς για λήψη και εκτέλεση των αποφάσεων που οδηγούν στους στόχους της.
Το δικαίωµα στην εξέλιξη αυτή έχουν όλες οι επιχειρήσεις – άσχετα από το µέγεθος τους. Για παράδειγµα το ακριβές κόστος συντήρησης οχηµάτων είναι ισότιµα ενδιαφέρον για µιά τεράστια εταιρεία ασφαλείας µε 500 θωρακισµένα οχήµατα και περιπολικά όπως και για µιά µικρή εταιρεία διανοµής µε 1 φορτηγάκι και 1 αυτοκίνητο πωλητή ή µία συνοικιακή πιτσαρία µε 2 µοτοποδήλατα.
Η άποψή της SoftOne είναι ότι η πολυπλοκότητα µπορεί ενδεχοµένως να αλλάζει αλλά το κριτήριο του µεγέθους είναι παρωχηµένο. Με δεδοµένες τις τεχνολογίες που είναι σήµερα διαθέσιµες η πρόκληση των σηµερινών E.R.P. είναι να µπορούν να κυµανθούν σε όλο το εύρος και όλο το βάθος του τοπίου που χαρακτηρίζει την επιχειρηµατική πραγµατικότητα. Μιά έγκαιρη και αριστοτεχνική σχεδίαση οφείλει να προσφέρει την ενδεδειγµένη κατά
περίπτωση κλιµάκωση µε όλα τα περιθώρια ανοικτά ως προς το µέλλον. Η αυθαίρετη κατηγοριοποίηση επιχειρήσεων µε χοντροκοµµένα κριτήρια (κατά µέγεθος πχ) µπορεί να δικαιολογείται από την ανάγκη να συσχετιστούν συγκεκριµένα προγράµµατα λογισµικού µε συγκεκριµένες αγορές αλλά δεν οφελεί τίποτα την κάθε συγκεκριµένη επιχείρηση που αναγνωρίζει στον εαυτό της το δικαίωµα να κινηθεί σε διάφορους δρόµους µέσα σε ευµετάβλητο εξωτερικό περιβάλλον. Τι θα κάνει τότε; Θα αλλάζει software ανάλογα µε το
market segmentation του προµηθευτή της;
Οχι λοιπόν, ένα E.R.P. που θέλει να δικαιώνει τον τίτλοτου δεν απευθύνεται µόνο σε µεγάλες επιχειρήσεις. Πρέπει να µπορεί να απευθύνεται σε όλες τις επιχειρήσεις που σκοπεύουν να δούν στην οθόνη την πραγµατικότητα σε έκταση και ανάλυση που καθορίζεται από ένα σωρό κριτήρια. Μάλιστα η συνολική στάθµιση του τι σηµαίνει αυτό, κάνει την επένδυσή τους και πολύ ουσιαστικότερη και – σχεδόν βέβαιο – οικονοµικότερη.
Ποια είναι η διαφοροποίηση µεταξύ των "έτοιµων" και των "tailor made" λύσεων;
Πρόκειται για ένα παλαιό ερώτηµα το οποίο όµως σήµερα πρέπει να διατυπωθεί διαφορετικά: Σήµερα είναι αδιανόητο για ένα πληροφοριακό σύστηµα να ξεκινάει «από λευκό χαρτί» και να βασίζεται στο ότι αναλύσεις και customization θα χρησιµοποιηθούν µέχρι την ολοκλήρωσή του και την λειτουργία του στην επιχείριση. Εξ΄ίσου αδιανόητο όµως είναι, ακόµα και για την πιό τυποποιηµένη εφαρµογή, να στερείται δυνατοτήτων customization προκειµένου να προσαρµοσεί στην επιχείρηση που το χρησιµοποιεί. Τα E.R.P. οφείλουν να χαρακτηρίζονται από τυποποίηση ώστε να πετύχουν µιά καλή ποιότητα κατασκευής χωρίς προβλήµατα (µε όρους που δεν µπορεί να επιδιώξει µία custom εφαρµογή). Επίσης µε την τυποποίηση µπορούν να ενσωµατώνουν µιά ευρύτερη γκάµα ιδεών και εµπειριών – κάτι απαραίτητο σήµερα
για να µπορέσουν να απευθυνθούν αποτελεσµατικά σε µεγαλύτερες (πολυπληθέστερες) αγορές και να µπορέσουν να επιβιώσουν οικονοµικά. Συνάµα τα E.R.P. οφείλουν να διαθέτουν ισχυρά εργαλεία customization – και µάλιστα κλιµακούµενης δυσκολίας/δυνατοτήτων, διαφορετικά θα αστοχήσουν στην αποστολή τους να προσοµοιώσουν την πραγµατικότητα του πελάτη τους.
H µέγιστη απόδοση των δύο προσεγγίσεων αλλά και η καλή ισορροπία µεταξύ τους είναι ένα πάγιο επιστηµονικό και σχεδιαστικό πρόβληµα των software houses. Κατά την Soft One η διαχωριστική γραµµή βρίσκεται στο αξίωµα του τυποποιηµένου update: Μιά νέα έκδοση της εφαρµογής οφείλει να εγκαθίσταται χωρίς δεύτερη σκέψη τόσο σε πελάτες που δεν έχουν κάνει καθόλου χρήση των customization tools όσο και σε εγκαταστάσεις που έχουν πλήρως µεταµορφώσει το περιβάλλον και τα αρχεία του συστήµατος χάρη στα εργαλεία αυτά. Ο συνδυασµός του τι µπορεί να επιτευχθεί µε το τυποποιηµένο µέρος αφ’ ενός, µε τα customization tools αφ’ ετέρου αλλά και η διατήρηση σταθερής γραµµής παραγωγής (µε τυποποιηµένα updates) καθορίζει πόσο επιτυχηµένα ένας κατασκευαστής έχει λύσει το πρόβληµα.
Πως εκτιµάτε ότι θα διαµορφωθούν στο εγγύς µέλλον τα ERP συστήµατα; Τι αλλαγές θα υπάρξουν και προς ποια κατεύθυνση αναµένετε πως θα κινηθούν;
Τα E.R.P. συστήµατα θα κυριαρχήσουν στην αγορά και θα αποτελέσουν µάλιστα χαρακτηριστικό γνώρισµα των επιχειρήσεων που επεβίωσαν ή αναπτύχθηκαν στο
σηµερινό οικονοµικό περιβάλλον. Τα E.R.P. συστήµατα δεν είναι µιά τεχνολογική
επιτήδευση ή µιά µόδα ονοµατολογίας – απο αυτές που κατακλύζουν την πληροφορική.
Καλύπτουν µιά πραγµατική ανάγκη που αφορά στο πώς η επιχείρηση θα δοµήσει ένα κεντρικό στρατηγείο πληροφοριών - που το χρειάζεται τόσο πολύ όσο κι ένα αεροπλάνο το πιλοτήριό του. Τα πάντα θα κινούνται γύρω από τα E.R.P. συστήµατα στις όποιες µορφές λάβουν αυτά στο µέλλον. Συστήµατα Imaging, CRM, GIS, Data Warehousing κλπ είτε θα κινούνται δορυφορικά και συνδεδεµένα µε τα E.R.P. είτε θα απορροφηθούν τελείως από αυτά. Τα E.R.P. θα λάβουν την θέση τους στο κέντρο των επιχειρήσεων – ήδη το κάνουν – και θα καταλαµβάνουν ολοένα και περισσότερο χώρο απορροφώντας τοµείς που υποτίθεται ότι σήµερα «δεν τους ανήκουν» (πχ C.R.M.). Αυτό φυσικά σηµαίνει ότι η σχεδιαστική, τεχνολογική και κατασκευαστική τους ποιότητα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να αντέξει το φορτίο της αποστολής τους.
Για την Ελλάδα ο χώρος έχει προοπτικές εθνικής βιοµηχανίας τόσο για ιστορικούς λόγους όσο και διότι ο µεσαίωνας των συγχωνεύσεων και του χρηµατιστηρίου ακολουθείται επιτέλους από την αναγέννηση µιάς νέας φρέσκιας και σύγχρονης παραγωγής λογισµικού. Το µέλλον θα δείξει εάν θα αδράξουµε αποφασιστικά αυτή την δεύτερη ευκαιρία για µιά πραγµατική ευρωπαική πορεία του ελληνικού λογισµικού ή εάν θα µείνουµε στην αναπόληση των εσωτερικών επιτυχιών της δεκαετίας του 90.
Ποια είναι τα οφέλη / κέρδη για µια επιχείρηση η οποία εγκαθιστά ένα ERP σύστηµα;
Φανταστείτε ένα σύγχρονο αεροπλάνο µε πιλοτήριο της δεκαετίας του 40. Με όρους πληροφορικής, αυτή είναι η απόσταση που χωρίζει τις δυνατότητες management µιάς επιχείρισης µε ένα καλό E.R.P. σύστηµα, από αυτές µιάς επιχείρησης που χρησιµοποιεί ένα εµπορολογιστικό πρόγραµµα. Ενα καλό E.R.P., καλά εγκατεστηµένο, λειτουργεί ως µηχανή του χρόνου για την επιχείρηση συγχρονίζοντας την µε τον ανταγωνισµό της (αν έχει καθυστερήσει) ή δίδοντάς της ένα µεγάλο προβάδισµα (εάν κινηθεί εγκαίρως). Αυτό συµβαίνει για πολύ συγκεκριµένους λόγους:
1ον διότι έχει περισσότερες και καλύτερα επεξεργασµένες πληροφορίες σχετικά µε το τι πραγµατικά συµβαίνει µέσα στην επιχείρηση καθώς και – σε µεγαλύτερο ή µικρότερο βαθµό - έξω από αυτήν. Κατά συνέπεια υπάρχουν καλύτερες συνθήκες για λήψη αποφάσεων και µάλιστα σε περισσότερα επίπεδα και τµήµατά της επιχείρησης.
2ον διότι έχει στη διάθεσή της αυτοµατισµούς προκειµένου να εκτελεί είτε τυποποιηµένες είτε έκτακτες εργασίες µε εύκολο και γρήγορο τρόπο. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι τόσο έντονο που µπορεί να οδηγήσει σε πλήρη µεταµόρφωση την επιχείρηση. Ο τεράστιος χρόνος που κερδίζεται επενδύεται πρακτικά στην αναβάθµιση των εργασιών που εκτελούν αυτά τα στελέχη (βοηθούντος και πάλι του E.R.P.) – και τελικά στην αναβάθµιση των ίδιων των
στελεχών. Η ουσία είναι ότι η επιχείρηση µπορεί να εκτελεί αποφάσεις σε πλήθος και ποιότητα αδιανόητα κατά το παρελθόν. Και κάτι ακόµα: άπειρος χρόνος έχει χαθεί µέχρι τώρα σε πληροφορίες που καταγράφονταν σε «περιφερειακά» συστήµατα που «συµπλήρωναν» και «επέκτειναν» το «πρόγραµµα». Στην πραγµατικότητα αυτό που γινόταν ήταν επανακαταχώρηση πληροφοριών για την εξυπηρέτηση τρεχουσών αναγκών µε µια πλήρη όµως αδυναµία να συντηρηθούν οι πληροφορίες αυτές συστηµατικά. Με ένα
καλό E.R.P. όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Υπάρχει µία, ενιαία «οµπρέλα» πληροφοριών, τίποτε δεν διπλοκαταχωρείται, όλοι έχουν πρόσβαση στις ίδιες ακριβείς πληροφορίες.
Τα ERP συστήµατα είναι για την επιχείρηση ένας νευραλγικός τοµέας που σε τελευταία ανάλυση, αν αξιοποιηθεί, µπορεί να αναδείξει µε κρυστάλλινο τρόπο τα θετικά και τα αρνητικά σηµεία της.
Μια διαρκής απεικόνιση της πραγµατικότητας και ένα ολοκληρωµένος µηχανισµός για να επιδράσει κανείς σ’ αυτήν.
Υπάρχει η αίσθηση πως τα ERP συστήµατα απευθύνονται µόνο σε µεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για µύθο ή πραγµατικότητα;
Τα E.R.P. συστήµατα, ιστορικά, ξεκίνησαν ως «µεγάλα» συστήµατα µε προορισµό την αντικατάσταση συστηµάτων που λειτουργούσαν σε «βαριές» πλατφόρµες παλαιοτέρων τεχνολογιών που απευθύνονται σε µεγάλες επιχειρήσεις.
Όταν εµφανίστηκε η πρώτη γενεά των ελληνικών E.R.P. (1996 – 1997 περίπου) αναδείχθηκαν δύο πολύ σηµαντικές διαφορές:
1ον ότι οι «µεγάλες» επιχειρήσεις (που αποτελούσαν τον στόχο των ελληνικών E.R.P. ‘s) δεν ήταν τόσο µεγάλες όσο αυτές της ∆υτικοευρωπαικής Αγοράς.
2ον ότι η πλειοψηφία των όποιων ελληνικών επιχειρήσεων συµπεριλαµβάνονταν στην αγορά - στόχο δεν χρησιµοποιούσαν «βαριές πλατφόρµες» αλλά «εµπορολογιστικά πακέτα» – κατά κανόνα των 3 γνωστών κατασκευαστών Singular, Unisoft, Computer Logic.
Οι «χαµηλότερες» βλέψεις ως προς το µέγεθος των πελατών, η πολύ µικρότερη ελληνική– έστω βαλκανική - αγορά και τα περιορισµένα µέσα σε σχέση µε τους ξένους κατασκευαστές οδήγησαν – κατ’ αρχήν πολύ σωστά – στην παραγωγή µικρότερης κλίµακας E.R.P. Τα τελευταία επαλήθευαν την ιδιότητά τους (ήταν δηλαδή πράγµατι E.R.P.) χωρίς όµως τον γιγαντισµό που χαρακτήριζε τα ξένα επώνυµα προϊόντα. Βεβαίως υπήρξαν και παρενέργειες. Κάθε εµπορολογιστικό πρόγραµµα που εµφανιζόταν στην Ελλάδα σε περιβάλλον Windows διεκδικούσε τον τίτλο του E.R.P. άσχετα από το γεγονός ότι οι αντικειµενικές του δυνατότητες ήταν κατά κανόνα υποδεέστερες του DOS προγράµµατος που αντικαθιστούσε !
Ακολούθησε µιά απερίγραπτη σύγχιση: Οι µεγάλοι έλληνες κατασκευαστές λογισµικού εµπλεγµένοι στην δύνη των συγχωνεύσεων και του χρηµατιστηρίου έχασαν την φυσιογνωµία τους και απέτυχαν παταγωδώς να συνεχίσουν την καλή αρχή που έκαναν µε τα E.R.P. συστήµατα 1ης γενεάς. Από την άλλη πλευρά οι περισσότεροι από τους µικρότερους κατασκευαστές δεν είχαν την αντικειµενική δυνατότητα και την εµπειρία να φτάσουν στο
ενδεδειγµένο τεχνολογικό και σχεδιαστικό επίπεδο προϊόντων και ακολούθησαν µιά αµφιλεγόµενη τακτική: είτε να χαρακτηρίζουν τα προϊόντα τους E.R.P. (ότι δηλώσεις είσαι!), είτε να αποδίδουν στα E.R.P. – γενικώς – «γιγαντισµό» και «δυσκινησία» εκµεταλευόµενοι και το πραγµατικό γεγονός ότι οι ξένοι κυρίως κατασκευαστές E.R.P. απέτυχαν να «κατεβάσουν» τα προϊόντα τους σε κατάλληλο για µικρότερες αγορές µέγεθος. Τα πράγµατα όµως γίνονται ξεκάθαρα αν κανείς είναι ακριβής στον ορισµούς. Η αποστολή του E.R.P. είναι να προσοµοιώσει την επιχειρηµατική πραγµατικότητα όπως έχει περιλαµβάνοντας όλες – µα όλες – τις παραµέτρους, τις πληροφορίες, τις λειτουργίες, τις διαδικασίες και τα µέσα (τα Recourses) που γνωρίζει ή/και ελέγχει η επιχείρηση. Αυτό και µόνο το επίτευγµα είναι ένα τεράστιο άλµα για την επιχείριση απολύτως ικανό να παρέχει 1) πληροφορίες και 2) αυτοµατισµούς για λήψη και εκτέλεση των αποφάσεων που οδηγούν στους στόχους της.
Το δικαίωµα στην εξέλιξη αυτή έχουν όλες οι επιχειρήσεις – άσχετα από το µέγεθος τους. Για παράδειγµα το ακριβές κόστος συντήρησης οχηµάτων είναι ισότιµα ενδιαφέρον για µιά τεράστια εταιρεία ασφαλείας µε 500 θωρακισµένα οχήµατα και περιπολικά όπως και για µιά µικρή εταιρεία διανοµής µε 1 φορτηγάκι και 1 αυτοκίνητο πωλητή ή µία συνοικιακή πιτσαρία µε 2 µοτοποδήλατα.
Η άποψή της SoftOne είναι ότι η πολυπλοκότητα µπορεί ενδεχοµένως να αλλάζει αλλά το κριτήριο του µεγέθους είναι παρωχηµένο. Με δεδοµένες τις τεχνολογίες που είναι σήµερα διαθέσιµες η πρόκληση των σηµερινών E.R.P. είναι να µπορούν να κυµανθούν σε όλο το εύρος και όλο το βάθος του τοπίου που χαρακτηρίζει την επιχειρηµατική πραγµατικότητα. Μιά έγκαιρη και αριστοτεχνική σχεδίαση οφείλει να προσφέρει την ενδεδειγµένη κατά
περίπτωση κλιµάκωση µε όλα τα περιθώρια ανοικτά ως προς το µέλλον. Η αυθαίρετη κατηγοριοποίηση επιχειρήσεων µε χοντροκοµµένα κριτήρια (κατά µέγεθος πχ) µπορεί να δικαιολογείται από την ανάγκη να συσχετιστούν συγκεκριµένα προγράµµατα λογισµικού µε συγκεκριµένες αγορές αλλά δεν οφελεί τίποτα την κάθε συγκεκριµένη επιχείρηση που αναγνωρίζει στον εαυτό της το δικαίωµα να κινηθεί σε διάφορους δρόµους µέσα σε ευµετάβλητο εξωτερικό περιβάλλον. Τι θα κάνει τότε; Θα αλλάζει software ανάλογα µε το
market segmentation του προµηθευτή της;
Οχι λοιπόν, ένα E.R.P. που θέλει να δικαιώνει τον τίτλοτου δεν απευθύνεται µόνο σε µεγάλες επιχειρήσεις. Πρέπει να µπορεί να απευθύνεται σε όλες τις επιχειρήσεις που σκοπεύουν να δούν στην οθόνη την πραγµατικότητα σε έκταση και ανάλυση που καθορίζεται από ένα σωρό κριτήρια. Μάλιστα η συνολική στάθµιση του τι σηµαίνει αυτό, κάνει την επένδυσή τους και πολύ ουσιαστικότερη και – σχεδόν βέβαιο – οικονοµικότερη.
Ποια είναι η διαφοροποίηση µεταξύ των "έτοιµων" και των "tailor made" λύσεων;
Πρόκειται για ένα παλαιό ερώτηµα το οποίο όµως σήµερα πρέπει να διατυπωθεί διαφορετικά: Σήµερα είναι αδιανόητο για ένα πληροφοριακό σύστηµα να ξεκινάει «από λευκό χαρτί» και να βασίζεται στο ότι αναλύσεις και customization θα χρησιµοποιηθούν µέχρι την ολοκλήρωσή του και την λειτουργία του στην επιχείριση. Εξ΄ίσου αδιανόητο όµως είναι, ακόµα και για την πιό τυποποιηµένη εφαρµογή, να στερείται δυνατοτήτων customization προκειµένου να προσαρµοσεί στην επιχείρηση που το χρησιµοποιεί. Τα E.R.P. οφείλουν να χαρακτηρίζονται από τυποποίηση ώστε να πετύχουν µιά καλή ποιότητα κατασκευής χωρίς προβλήµατα (µε όρους που δεν µπορεί να επιδιώξει µία custom εφαρµογή). Επίσης µε την τυποποίηση µπορούν να ενσωµατώνουν µιά ευρύτερη γκάµα ιδεών και εµπειριών – κάτι απαραίτητο σήµερα
για να µπορέσουν να απευθυνθούν αποτελεσµατικά σε µεγαλύτερες (πολυπληθέστερες) αγορές και να µπορέσουν να επιβιώσουν οικονοµικά. Συνάµα τα E.R.P. οφείλουν να διαθέτουν ισχυρά εργαλεία customization – και µάλιστα κλιµακούµενης δυσκολίας/δυνατοτήτων, διαφορετικά θα αστοχήσουν στην αποστολή τους να προσοµοιώσουν την πραγµατικότητα του πελάτη τους.
H µέγιστη απόδοση των δύο προσεγγίσεων αλλά και η καλή ισορροπία µεταξύ τους είναι ένα πάγιο επιστηµονικό και σχεδιαστικό πρόβληµα των software houses. Κατά την Soft One η διαχωριστική γραµµή βρίσκεται στο αξίωµα του τυποποιηµένου update: Μιά νέα έκδοση της εφαρµογής οφείλει να εγκαθίσταται χωρίς δεύτερη σκέψη τόσο σε πελάτες που δεν έχουν κάνει καθόλου χρήση των customization tools όσο και σε εγκαταστάσεις που έχουν πλήρως µεταµορφώσει το περιβάλλον και τα αρχεία του συστήµατος χάρη στα εργαλεία αυτά. Ο συνδυασµός του τι µπορεί να επιτευχθεί µε το τυποποιηµένο µέρος αφ’ ενός, µε τα customization tools αφ’ ετέρου αλλά και η διατήρηση σταθερής γραµµής παραγωγής (µε τυποποιηµένα updates) καθορίζει πόσο επιτυχηµένα ένας κατασκευαστής έχει λύσει το πρόβληµα.
Πως εκτιµάτε ότι θα διαµορφωθούν στο εγγύς µέλλον τα ERP συστήµατα; Τι αλλαγές θα υπάρξουν και προς ποια κατεύθυνση αναµένετε πως θα κινηθούν;
Τα E.R.P. συστήµατα θα κυριαρχήσουν στην αγορά και θα αποτελέσουν µάλιστα χαρακτηριστικό γνώρισµα των επιχειρήσεων που επεβίωσαν ή αναπτύχθηκαν στο
σηµερινό οικονοµικό περιβάλλον. Τα E.R.P. συστήµατα δεν είναι µιά τεχνολογική
επιτήδευση ή µιά µόδα ονοµατολογίας – απο αυτές που κατακλύζουν την πληροφορική.
Καλύπτουν µιά πραγµατική ανάγκη που αφορά στο πώς η επιχείρηση θα δοµήσει ένα κεντρικό στρατηγείο πληροφοριών - που το χρειάζεται τόσο πολύ όσο κι ένα αεροπλάνο το πιλοτήριό του. Τα πάντα θα κινούνται γύρω από τα E.R.P. συστήµατα στις όποιες µορφές λάβουν αυτά στο µέλλον. Συστήµατα Imaging, CRM, GIS, Data Warehousing κλπ είτε θα κινούνται δορυφορικά και συνδεδεµένα µε τα E.R.P. είτε θα απορροφηθούν τελείως από αυτά. Τα E.R.P. θα λάβουν την θέση τους στο κέντρο των επιχειρήσεων – ήδη το κάνουν – και θα καταλαµβάνουν ολοένα και περισσότερο χώρο απορροφώντας τοµείς που υποτίθεται ότι σήµερα «δεν τους ανήκουν» (πχ C.R.M.). Αυτό φυσικά σηµαίνει ότι η σχεδιαστική, τεχνολογική και κατασκευαστική τους ποιότητα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να αντέξει το φορτίο της αποστολής τους.
Για την Ελλάδα ο χώρος έχει προοπτικές εθνικής βιοµηχανίας τόσο για ιστορικούς λόγους όσο και διότι ο µεσαίωνας των συγχωνεύσεων και του χρηµατιστηρίου ακολουθείται επιτέλους από την αναγέννηση µιάς νέας φρέσκιας και σύγχρονης παραγωγής λογισµικού. Το µέλλον θα δείξει εάν θα αδράξουµε αποφασιστικά αυτή την δεύτερη ευκαιρία για µιά πραγµατική ευρωπαική πορεία του ελληνικού λογισµικού ή εάν θα µείνουµε στην αναπόληση των εσωτερικών επιτυχιών της δεκαετίας του 90.
Ποια είναι τα οφέλη / κέρδη για µια επιχείρηση η οποία εγκαθιστά ένα ERP σύστηµα;
Φανταστείτε ένα σύγχρονο αεροπλάνο µε πιλοτήριο της δεκαετίας του 40. Με όρους πληροφορικής, αυτή είναι η απόσταση που χωρίζει τις δυνατότητες management µιάς επιχείρισης µε ένα καλό E.R.P. σύστηµα, από αυτές µιάς επιχείρησης που χρησιµοποιεί ένα εµπορολογιστικό πρόγραµµα. Ενα καλό E.R.P., καλά εγκατεστηµένο, λειτουργεί ως µηχανή του χρόνου για την επιχείρηση συγχρονίζοντας την µε τον ανταγωνισµό της (αν έχει καθυστερήσει) ή δίδοντάς της ένα µεγάλο προβάδισµα (εάν κινηθεί εγκαίρως). Αυτό συµβαίνει για πολύ συγκεκριµένους λόγους:
1ον διότι έχει περισσότερες και καλύτερα επεξεργασµένες πληροφορίες σχετικά µε το τι πραγµατικά συµβαίνει µέσα στην επιχείρηση καθώς και – σε µεγαλύτερο ή µικρότερο βαθµό - έξω από αυτήν. Κατά συνέπεια υπάρχουν καλύτερες συνθήκες για λήψη αποφάσεων και µάλιστα σε περισσότερα επίπεδα και τµήµατά της επιχείρησης.
2ον διότι έχει στη διάθεσή της αυτοµατισµούς προκειµένου να εκτελεί είτε τυποποιηµένες είτε έκτακτες εργασίες µε εύκολο και γρήγορο τρόπο. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι τόσο έντονο που µπορεί να οδηγήσει σε πλήρη µεταµόρφωση την επιχείρηση. Ο τεράστιος χρόνος που κερδίζεται επενδύεται πρακτικά στην αναβάθµιση των εργασιών που εκτελούν αυτά τα στελέχη (βοηθούντος και πάλι του E.R.P.) – και τελικά στην αναβάθµιση των ίδιων των
στελεχών. Η ουσία είναι ότι η επιχείρηση µπορεί να εκτελεί αποφάσεις σε πλήθος και ποιότητα αδιανόητα κατά το παρελθόν. Και κάτι ακόµα: άπειρος χρόνος έχει χαθεί µέχρι τώρα σε πληροφορίες που καταγράφονταν σε «περιφερειακά» συστήµατα που «συµπλήρωναν» και «επέκτειναν» το «πρόγραµµα». Στην πραγµατικότητα αυτό που γινόταν ήταν επανακαταχώρηση πληροφοριών για την εξυπηρέτηση τρεχουσών αναγκών µε µια πλήρη όµως αδυναµία να συντηρηθούν οι πληροφορίες αυτές συστηµατικά. Με ένα
καλό E.R.P. όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Υπάρχει µία, ενιαία «οµπρέλα» πληροφοριών, τίποτε δεν διπλοκαταχωρείται, όλοι έχουν πρόσβαση στις ίδιες ακριβείς πληροφορίες.
Τα ERP συστήµατα είναι για την επιχείρηση ένας νευραλγικός τοµέας που σε τελευταία ανάλυση, αν αξιοποιηθεί, µπορεί να αναδείξει µε κρυστάλλινο τρόπο τα θετικά και τα αρνητικά σηµεία της.
Μια διαρκής απεικόνιση της πραγµατικότητας και ένα ολοκληρωµένος µηχανισµός για να επιδράσει κανείς σ’ αυτήν.
No comments:
Post a Comment